Από το 1974, η Κύπρος βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή. Η Κυπριακή Δημοκρατία και η εισβολικη-κατοχική Τουρκία βρίσκονται έκτοτε σε εμπόλεμη κατάσταση. Ενώ, όμως, η ελληνική πλευρά διάγει σε κατάσταση εφησυχασμού και ραγιαδισμού, η Τουρκία καθημερινά κάνει πόλεμο στην Κυπριακή Δημοκρατία, σε όλα τα μέτωπα. Ιδιαίτερα τώρα που η Κυπριακή Δημοκρατία θα προεδρεύσει της ΕΕ, η Τουρκία έχει κυριολεκτικά αφηνιάσει.
Ο δε ανεκδιήγητος Μπαγίς δεν αφήνει μέρα να περάσει χωρίς να την καθυβρίζει και να την προσβάλλει.
Η Τουρκία φωνάζει στην ηγεσία μας την πολιτική που ακολουθεί εναντίον μας. Προαναγγέλλει τους στόχους της. Μας επιτίθεται δι’ όλων των μέσων: Πολιτικών, διπλωματικών και στρατιωτικών. Από το περ. καλοκαίρι επιδίδεται στη διπλωματία των κανονιοφόρων. Και όταν επισημοποιήθηκαν τα κοιτάσματα φυσικού αερίου, εξαπέστειλε στην περιοχή της κυπριακής εξέδρας πολεμικά πλοία και αεροπλάνα σε μια επίδειξη ισχύος, αλαζονείας και επιθετικότητας.
Τώρα, επεκτείνει την επιθετικότητα και συνεχίζει αμείωτο τον πόλεμο εναντίον της Κύπρου και της Ελλάδας. Εξέδωσε άδειες για έρευνες σε κυπριακά θαλάσσια οικόπεδα με προέκταση και προς τις ελληνικές θάλασσες, μέχρι τη Ρόδο! Είναι πρωτοφανές αλλ’ όχι ασυνήθιστο με την τουρκική πολιτική. Μια χώρα, που ισχυρίζεται ότι θέλει να ενταχθεί στην ΕΕ, κηρύσσει ουσιαστικά τον πόλεμο σε δύο κράτη-μέλη της ΕΕ, την Ελλάδα και την Κύπρο. Διότι, τι άλλο από κήρυξη πολέμου είναι η νέα πειρατική ενέργεια της Τουρκίας; Όπως ήταν αναμενόμενο, η Αθήνα και η Λευκωσία επιδόθηκαν σε ανέξοδες, φλύαρες και θεωρητικές δήθεν οργίλες δηλώσεις αντίδρασης και καταδίκης. Δεν ιδρώνει το αφτί της Τουρκίας από τέτοιες κουβέντες.
Το μόνο που σέβεται και εκτιμά είναι τη δύναμη. Δυστυχώς, η Ελλάδα και η Κύπρος είναι οικονομικά γονατισμένες, πολιτικά εξουθενωμένες και στρατιωτικά αδύναμες έναντι μιας Τουρκίας, που έχει αποθηριωθεί στρατιωτικά και εμφανίζει μιαν οικονομία που δίνει την εικόνα… τίγρεως, αλλά πρόκειται για χάρτινο πύργο. Οι φλύαρες δηλώσεις, οι ανέξοδες καταγγελίες και οι παραστάσεις δεν πρόκειται να κάμψουν την τουρκική επιθετικότητα. Ελλάδα και Κύπρος έχουν τρία ισχυρά ατού, που, επιτέλους, ας τα αξιοποιήσουν.
Πρώτον, είναι η ένταξή τους στην ΕΕ. Παρά τις δυσκολίες της, η ΕΕ αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία για να ευαισθητοποιήσουν τους εταίρους και να απαιτήσουν να ισχύσει η κοινοτική αλληλεγγύη. Επίσης, να τους προειδοποιήσουν ότι Ελλάδα και Κύπρος θα παρεμβάλουν προσκόμματα στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Να αξιώσουν ακόμα όπως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πάρει ξεκάθαρη θέση έναντι της τουρκικής επιθετικότητας. Όμως, πώς η Λευκωσία θα αξιοποιήσει όλα αυτά όταν απουσιάζει και δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στα ευρωπαϊκά φόρα;
Δεύτερον, είναι το Συμβούλιο Ασφαλείας. Γιατί δεν ζητείται η σύγκλησή του εξαιτίας αυτής της νέας πράξης πολέμου της Τουρκίας; Ή μήπως θα… χαλάσει το κλίμα των ατελέσφορων συνομιλιών;
Τρίτον, επείγει υπέρ ποτέ άλλοτε η σύμπηξη συμμαχιών συμφερόντων με χώρες και εταιρείες και, κυρίως, η θωράκιση, ο εκσυγχρονισμός και η ενίσχυση της Εθνικής Φρουράς. Η διασφάλιση των συμφερόντων, των κοιτασμάτων και άλλων μεγάλων έργων υποδομής απαιτούν ενίσχυση της αμυντικής ικανότητάς μας, με σύσταση και λειτουργία ειδικών στρατιωτικών μονάδων για την προστασία τους από τουρκική επιβουλή. Έτσι πράττουν τα σοβαρά κράτη.
Αν η Βρετανία θα δαπανήσει ένα δισεκατομμύριο στερλίνες για την ασφάλεια των Ολυμπιακών, με χρήση και αντιαεροπορικών πυραύλων, πόσα δισεκατομμύρια Ελλάδα και Κύπρος οφείλουν να δαπανήσουν για να προστατεύσουν τα κοιτάσματά μας και άλλα έργα υποδομής, αξίας δισεκατομμυρίων; Αλλά τι λέγομεν… Όταν επίσημη πολιτική είναι ο αφοπλισμός της Κύπρου, βεβαίως και η Τουρκία θα κουρελιάζει καθημερινά την κυριαρχία, την εδφική ακεραιότητα, την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπειά μας.
Σημερινή
