Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Αυτό, με λίγα λόγια είναι το ζουμί όσον αφορά στα ασφαλιστικά μας ταμεία.
Το πρόβλημα καθίσταται ακόμη σοβαρότερο, εξαιτίας του γεγονότος ότι με τα συγκεκριμένα θέματα εξακολουθούν να ασχολούνται διάφορες «ιδιοφυίες», που ούτε είναι σε θέση να αντιληφθούν τι συμβαίνει, ούτε διαθέτουν πλέον την αναγκαία αξιοπιστία για να διαπραγματευτούν με τους δανειστές.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της επιστολής που ο Ματίας Μορς, με ιταμό ύφος (αντάξιο των διαπραγματευτικών «ικανοτήτων» τους) απηύθυνε στους κ.κ. Κουτρουμάνη και Λοβέρδο, καλώντας τους να καταργήσουν τη διάταξη που εξαιρεί τα μη χρηματοδοτούμενα από το κράτος Ταμεία από την ένταξή τους στον ΕΟΠΥΥ (όπως είναι και το φυσιολογικό).
Και… εγκαλώντας τους, διότι η τρόικα δεν ενημερώθηκε επί του προσχεδίου νόμου – επομένως κάτι τέτοιο έχει συμφωνηθεί.
Μ’ αρέσει που ο κ. Βενιζέλος, στο πλαίσιο του προεκλογικού ορυμαγδού υποσχέσεων με τον οποίο καθημερινά μας βομβαρδίζει, μας ενημέρωσε προσφάτως ότι το κόμμα του διαθέτει και… κοινωνικό πρόγραμμα, που, μάλιστα, αποτελεί προϊόν «ομάδας εργασίας» υπό τον… Γ. Κουτρουμάνη!
Πάρτε για παράδειγμα το ΕΤΑΤ (Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Τραπεζοϋπαλλήλων).
Πρόκειται για ένα Ταμείο που ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις και σήμερα καταστρέφεται λόγω σειράς πολιτικών παρεμβάσεων, ολιγωριών, αυθαιρεσιών και βέβαια, λόγω της ανικανότητας του κρατικού μηχανισμού.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, 15.000 συνταξιούχοι της Εμπορικής Τράπεζας και χιλιάδες άλλοι (ως προς την επικούρηση) της ALPHA BANK και της ΑΤΕ, βλέπουν ουσιαστικά να δημεύεται η περιουσία τους και να καταστρέφονται τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα.
Υπενθυμίζω:
Το ΕΤΑΤ συστάθηκε με τον Ν. 3371/14.7.2005 (άρθρα 60-69), με βάση τις ισχύουσες διατάξεις του πρώην ΤΕΑΠΕΤΕ (Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Προσωπικού Εμπορικής Τράπεζας της Ελλάδος), με ρητή αναφορά ότι ισχύουν τα καταστατικά των Πιστωτικών Ιδρυμάτων που θα εντάσσονταν.
Μέχρι σήμερα δεν έχει αλλάξει το Καταστατικό του αλλά, σύμφωνα με πληροφορίες, πραγματοποιούνται σωρεία παραβάσεων, (λάθος απονομές, λάθος συσχετισμοί συντάξιμων χρόνων και παροχών, περικοπές και μειώσεις στις συντάξεις, κ.λ.π)!
Οι εισφορές των συνταξιούχων της Εμπορικής Τράπεζες ήταν όλα τα χρόνια του εργάσιμου βίου τους, 11,5% στο σύνολο των μηνιαίων αποδοχών Χ 14 μήνες τον χρόνο! (7,25% ο εργαζόμενος και 4,25% ο εργοδότης), πλέον των εισφορών που πλήρωναν στο ΙΚΑ, που ήταν ο κύριος φορέας ασφάλισής τους.
Το Καταστατικό του ΕΤΑΤ (πρώην ΤΕΑΠΕΤΕ), για τους ασφαλισμένους της Εμπορικής, που βρίσκονται σε προσυνταξιοδοτικό καθεστώς (δηλ. μέχρι να υπαχθούν στο ΙΚΑ και με βάση τις ισχύουσες διατάξεις του ΙΚΑ), προβλέπει ότι χορηγεί το σύνολο της σύνταξης, χωρίς πουθενά να διαχωρίζει την κύρια από την επικουρική (άρθρο 61) και για τον σκοπό αυτό υπήρχαν και οι εξαιρετικά υψηλές εισφορές των εργαζομένων.
Με την ελεύθερη βούλησή τους δηλαδή, άνοιξαν ένα είδος αποταμιευτικού λογαριασμού και συνέβαλαν σ’ αυτόν, προκειμένου να εξασφαλίσουν μια καλύτερη σύνταξη.
Το Προεδρικό Διάταγμα Υπ΄Αριθμ. 209, 28/9/2006 (Καθορισμός όρων και προϋποθέσεων διαχείρισης … από το ΕΤΑΤ) αναφέρει στην παράγραφο 4 ότι «από τις διατάξεις του παρόντος διατάγματος δεν προκαλείται επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού, ενώ η προκαλούμενη επιβάρυνση στο Ε.Τ.Α.Τ. θα καλυφθεί από τις εργοδότριες Τράπεζες σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 62 του ν.3371/2005».
Κατά έναν παράδοξο τρόπο, όμως, οι δανειστές απέκτησαν την εντύπωση ότι το Ταμείο επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό!
Ο κ. Κουτρουμάνης, με εγκύκλιό του, διαχώρισε εντελώς αυθαίρετα την σύνταξη, 50% σε κύρια και 50% σε επικουρική, προφανώς για να επιβάλει μεγαλύτερες περικοπές, αλλά και για να τους στοχοποιήσει ως… μεγαλοσυνταξιούχους – χωρίς μάλιστα να γίνει ποτέ αναλογιστική μελέτη, παρά τα σχετικά εξαγγελλόμενα.
Επίσης, με βάση το άρθρο 69 του νόμου, προβλεπόταν σαφώς ότι «σε περίπτωση προγραμμάτων εθελούσιας εξόδου τα Πιστωτικά Ιδρύματα βαρύνονται εξολοκλήρου με το κόστος της δαπάνης αυτής».
Αλλά οι Γάλλοι της Credit Agricole που εξαγόρασαν την Εμπορική, προχώρησε σε τρεις – τέσσερις εθελούσιες εξόδους, επιβαρύνοντας το ΕΤΑΤ, αφού δεν τηρήθηκε ο νόμος και δεν ανέλαβαν το κόστος της δαπάνης.
Αξίζει δε να σημειωθεί πως οι Γάλλοι, κατά την εξαγορά της Τράπεζας, κατέβαλαν συνολικά πάνω από ένα δις ευρώ για τα Ταμεία των εργαζομένων (778,6 εκ ευρώ για το ΕΤΕΑΜ και 377,32 για το ΕΤΑΤ)!
Τι απέγιναν αυτά τα χρήματα; Άγνωστο. Ποια ήταν η διαχείριση εκ μέρους του διοικητή του ΙΚΑ; Επίσης άγνωστο. Μήπως μεταφέρθηκαν σε άλλα Ταμεία; Απορία ψάλτου, βηξ!
Το μόνο βέβαιο είναι πως μέχρι στιγμής οι συνταξιούχοι της Εμπορικής έχουν δει τις συντάξεις τους να περικόπτονται τουλάχιστον κατά το ένα τρίτο – και μάλιστα αναδρομικά.
Σήμερα ένας συνταξιούχος της Εμπορικής Τράπεζας (με 35 έως 45 χρόνια υπηρεσίας) λαμβάνει με τις αναδρομικές κρατήσεις μόνο το 1/3 της συνολικής του σύνταξης (κύριας και επικουρικής) και σε πολλές περιπτώσεις ακόμη λιγότερο, δηλ. 800 με 1.000 ευρώ ανά μήνα!
Πρόκειται για καραμπινάτη δήμευση περιουσίας, αφού το πρώην ΤΕΑΠΕΤΕ ήταν λογαριασμός ανταποδοτικός, είχε καταστατικό που ισχύει και σήμερα με βάση τον σχετικό νόμο του ΕΤΑΤ, και πιστωνόταν με εξαιρετικά μεγάλες εισφορές.
Συμπέρασμα: Αν κρίνουμε από τον τρόπο που έγινε ο χειρισμός του συγκεκριμένου θέματος, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε πως ο Ματίας Μορς θα… στείλει κι’ άλλες επιστολές!
