Σε τίποτα δεν θύμιζε ο τόνος των συζητήσεων που είχε στην Αθήνα ο απεσταλμένος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την ενέργεια τις παλαιότερες μονότονες παρεμβάσεις του αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών Μάθιου Μπράιζα για την ανάγκη απεξάρτησης της Ελλάδας από το ρωσικό φυσικό αέριο. Η γραμμή της Ουάσιγκτον για εναλλακτικές πηγές και δρόμους ενέργειας δεν άλλαξε. Η εμπλοκή, όμως, της εταιρείας Noble Energy και η ρευστότητα που δημιουργούν στην περιοχή η Αραβική Ανοιξη και οι μελλοντικές εξελίξεις στην Τουρκία, σηματοδοτούν την αλλαγή της αμερικανικής στάσης.
Η αλλαγή αυτή ήδη διαφάνηκε από το περασμένο φθινόπωρο, όταν η Τουρκία προκαλούσε ένταση στην περιοχή και απειλούσε με στρατιωτική κλιμάκωση με αφορμή τις κυπριακές έρευνες. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και η ίδια η Χίλαρι Κλίντον ξεκαθάρισαν στην Τουρκία ότι είναι δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας οι έρευνες στην περιοχή. Και ότι θα μπορούσαν να ωφεληθούν και οι δύο κοινότητες, αλλά ύστερα από μια συνολική διευθέτηση του Κυπριακού.
Το γεγονός ότι στην περιοχή ενεπλάκη εταιρεία αμερικανικών συμφερόντων είναι ένας από τους παράγοντες που συνέβαλαν στην εκπομπή θετικών μηνυμάτων από την Ουάσιγκτον. Ο δεύτερος και σημαντικότερος παράγοντας είναι η ελπίδα για τροφοδότηση της Ευρώπης με αέριο από το Ισραήλ και την Κύπρο και οι μελλοντικές έρευνες στην Ελλάδα (και κυρίως νοτίως της Κρήτης, όπου υπάρχει ενδιαφέρον από τη Noble), οι οποίες ενισχύουν την επιλογή ενός αμιγώς ευρωπαϊκού υποθαλάσσιου αγωγού που θα περνά από την Ελλάδα. Κάτι τέτοιο είναι απολύτως συμβατό με τη γραμμή της Ουάσιγκτον για αγωγούς που δεν θα είναι ρωσικοί. Ταυτόχρονα, ο εν τη γενέσει του άξονας Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου η κατάσταση είναι ρευστή και δεν έχει ακόμη μορφοποιηθεί, λειτουργεί σαν γέφυρα ισχυροποίησης των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή.
ΕΦΙΚΤΟΣ Ο ΑΓΩΓΟΣ. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, παρά τις αρχικές επιφυλάξεις που εκφράστηκαν για την τεχνική δυνατότητα ενός αγωγού, οι σχετικές έρευνες έχουν γίνει και δείχνουν ότι ένας υποθαλάσσιος αγωγός όχι μόνο είναι εφικτός από τεχνικής άποψης, αλλά και βιώσιμος οικονομικά. Διπλωματικές πηγές σημείωναν μάλιστα πως είναι υπερβολή η όλη συζήτηση περί ανάγκης οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών με τους γείτονες της Ελλάδας (Αίγυπτος και Τουρκία) για την κατασκευή του αγωγού. Κι αυτό διότι ο αγωγός μπορεί να ποντιστεί οπουδήποτε, ανεξαρτήτως οριοθετήσεων, σύμφωνα με τον κανόνα για την ελευθερία των θαλασσών που ισχύει σε ανοικτή θάλασσα.
Επιπλέον, οι ίδιες πηγές σημείωναν ότι σε μια εποχή που όλα αλλάζουν στη Μέση Ανατολή κι όπου το μέλλον της Τουρκίας με ή χωρίς τον Ερντογάν είναι αβέβαιο, οι Αμερικανοί θέλουν να δουν την Ελλάδα σταθερή. Με απλά λόγια, όπως σημείωναν διπλωματικές πηγές, «η Ουάσιγκτον δεν επιθυμεί μια μαύρη τρύπα στη θέση της Ελλάδας», σε μια περίοδο που όχι μόνο η Ελλάδα απειλείται με οικονομική κατάρρευση, αλλά και η Αραβική Ανοιξη έχει δημιουργήσει αβεβαιότητα και ουδείς γνωρίζει τι θα προκύψει στο μέλλον.
Οι διαβουλεύσεις της Ελλάδας με το Ισραήλ και την Κύπρο προχωρούν, αν και φαίνεται πως το γεγονός ότι πριν από λίγες μέρες δεν υπεγράφη, όπως είχε ανακοινωθεί, το τριμερές μνημόνιο ενεργειακής συνεργασίας «χρεώνεται» τόσο στην ισραηλινή όσο και στην κυπριακή πλευρά. Η μεν πρώτη δεν έχει αποφασίσει ακόμη αν ο προσφορότερος τρόπος μεταφοράς του αερίου είναι ο αγωγός μέσω Ελλάδας, η δε δεύτερη προφασίστηκε την αλλαγή του υπουργού Εμπορίου, ο οποίος επιθυμεί να μελετήσει το σχετικό κείμενο. Η Κύπρος φαίνεται να ζυγίζει τα δεδομένα και για κατασκευή σταθμού υγροποίησης του φυσικού αερίου (LNG) στο νησί, υποδομή για την οποία έχουν εκφράσει ενδιαφέρον κινεζικές και κορεατικές εταιρείες.
http://www.tanea.gr/
infognomon politics
