Επιμένουμε στην ποιότητα του λόγου στην πολιτική
Ο Οδυσσέας Ελύτης στα «Ανοιχτά χαρτιά» γράφει ότι ο Νάνος Βαλαωρίτης ήταν «ένας από τους πέντε ή έξι σ' ολόκληρη την Ελλάδα που αποδειχτήκανε κάτοχοι πραγματικοί του μυστικού της γοητείας, του θαύματος» του Υπερρεαλισμού, «και όχι των γνώσεων που σήμερα διδάσκονται στα πανεπιστήμια και βρίσκονται σ' όλες τις εγκυκλοπαίδειες».
Ο Νάνος Βαλαωρίτης στο βιβλίο του «Για μια θεωρία της Γραφής» γράφει ότι «δεν είναι εύκολο να εκθέσει κανείς συνολικά τις 'υπερρεαλιστικές' θέσεις, εμπειρίες, τεχνικές -ή τη φιλοσοφική του θέση-, γιατί μένει στο τέλος κάτι 'αινιγματικό' [...] κάτι που μας ξεφεύγει». Είναι προφανές ότι κάτι του έχει ξεφύγει και στην πολιτική. Εδώ οι λέξεις δεν χρησιμοποιούνται με όποιο νόημα θέλει να δώσει ο ποιητής, δεν χρησιμοποιούνται «ποιητική αδεία» για να προσαρμόζονται στην εικόνα που αυτός επιδιώκει να μεταδώσει.
Το βαρύ όνομά του και η περιβαλλοντική του ευαισθησία ήταν καθοριστικά στοιχεία για να τον επιλέξουν οι Οικολόγοι Πράσινοι ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας το 2007. Παρόλο που υποστήριξα πολιτικά την υποψηφιότητά του απέναντι σε άλλες προτάσεις, δεν είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω από κοντά. Ούτε και να με γνωρίσει. Ίσως αυτή μου η παράλειψη να συνέβαλε στην άκριτη αποδοχή από πλευράς του διάφορων τερατολογιών και συκοφαντιών, που συστηματικά καλλιέργησαν κάποια πρόσωπα και μηχανισμοί για το πρόσωπό μου. Η άρνησή του εδώ και μήνες να έχει οποιαδήποτε επαφή μαζί μου τον εμπόδισε να πάρει τις απαντήσεις που θα τον προφύλαγαν από την αναπαραγωγή ψευδών καταγγελιών και θεωριών συνωμοσίας, οι οποίες κατασκευάζονται στα σκοτεινά εργαστήρια της εθνικιστικής προπαγάνδας. Η αφοσίωσή του στο πνευματικό του έργο δεν του επέτρεψε να αναζητήσει τις απαντήσεις που εγώ και το κόμμα μας έδωσε δημόσια και διάφοροι καλοθελητές του απέκρυψαν.
Αλλιώς θα μάθαινε ότι ποτέ δεν πήρα υποτροφία από κανέναν και δεν είχα ποτέ καμιά σχέση με τον Σόρος, επιχειρήσεις, ιδρύματα ή ΜΜΕ που ελέγχει. Ότι το μεταπτυχιακό μου δίπλα σε μορφές του ριζοσπαστικού οικολογικού κινήματος στις ΗΠΑ δεν είχε καμιά σχέση με τα Σκόπια αλλά με το οικολογικό κίνημα στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Ότι η μόνη σχέση που είχα με το κράτος ήταν η επτάχρονη εργασία μου στην ΕΤ3. Ότι είμαι υπερήφανος για την προσφορά του Κέντρου πληροφόρησης «Αντιγόνη» στην οποία συμμετέχω και ότι προεκλογικά είχα θέσει τα οικονομικά της, όπως και τα προσωπικά μου, στη διάθεση όσων ενδιαφέρονται, ακριβώς γιατί πιστεύω στη διαφάνεια.
Ας μου επιτραπεί όμως και μένα κάτι «σουρεαλιστικό»: ο Νάνος Βαλαωρίτης εκτιμά ότι χάρη στον ίδιο, το 2007, εξασφαλίσαμε τις 72.000 από τις 75.000 ψήφους που είχαμε πάρει τότε. Δε ξέρω τι τον κάνει να πιστεύει ότι είναι ο ιδιοκτήτης 72.000 ψήφων, παρόλο που τρία χρόνια πριν είχαμε πάρει στις ευρωεκλογές 40.500 ψήφους. Σε κάθε περίπτωση, το 2009 που δεν ήταν υποψήφιος μας, πήραμε 189.000 ψήφους. Με τη δική του λογική, μας είχε στερήσει 112.000 ψήφους! Όμως αυτό δεν ισχύει.
Εγώ απλώς τον ευχαριστώ για την τιμή μου μας έκανε τότε να συστρατευθεί μαζί μας και χαίρομαι που παραμένει μέλος των Οικολόγων Πράσινων, όποια θέση και αν εκφράζει μέσα στο κόμμα. Θα ήμουν ο τελευταίος που θα του έλεγε «να το βουλώσει» ή να παρερμηνεύσει τα κίνητρα της υποψηφιότητάς του.
Η πολιτική χρειάζεται τόσο τη μαγεία της ποίησης, όσο και τις γνώσεις που σήμερα διδάσκονται στα πανεπιστήμια αλλά και αποκτούνται με την πολύχρονη και συνεπή ενασχόληση με τα κοινά και τη συλλογική δράση.
Στη μεγάλη μάχη που δίνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι για την είσοδό τους και στην εθνική Βουλή, μια προοπτική που θα στερήσει τη δυνατότητα αυτοδυναμίας σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και εξαιτίας της κάποιοι άρχισαν να επεξεργάζονται και πάλι τρόπους να αμαυρώσουν το προφίλ μας, ας μη δίνουμε εμείς τις ευκαιρίες.
