Διαβάζοντας της μετάφραση άρθρου της εφημερίδας BIRLIK από τα tourkikanea.gr δεν μπορεί παρά να μείνεις …άναυδος από το τίτλο:”Η Ελλάδα δεν χορταίνει όπλα”,γράφουν οι Τούρκοι και σωστά καταλάβατε το άρθρο αναφέρεται στη συμφωνία Αβραμόπουλου-Πανέτα για τα άρματα μάχης Abrams και τα τεθωρακισμένα οχήματα!
Και μάλιστα γίνεται και ο χυδαίος παραλληλισμός με την αυτοκτονία του 77χρονου συνταξιούχου,σε μια προσπάθεια να παρουσιαστεί η Ελλάδα σαν μια χώρα που αδιαφορώντας γι΄ αυτά τα συγκλονιστικά φαινόμενα,”αγοράζει όπλα”. Στην Ελλάδα όλοι οι πολίτες είναι συγκλονισμένοι και βέβαια θα πρέπει να εξηγήσει κάποιος στους γείτονες ότι δεν έγινε καμία αγορά. Το ΄χουν καταλάβει θα πείτε…Άλλο τους πονάει.
Προσπαθώντας να είμαστε “politically correct” θα υπενθυμίσουμε ότι δεν είδαμε κανένα εξοπλστικό πρόγραμμα της Τουρκίας να παγώνει.Όχι τώρα που ζει τ΄ όνειρο της οικονομικής απογειώσης -στους οικονομικούς δείκτες μόνο- αλλά και τότε που οι σεισμοί είχαν καταστρέψει τη χώρα και η Ελλάδα -ορθώς- έσπευσε προς βοήθεια. Οι τουρκικοί εξοπλισμοί συνεχίστηκαν κανονικά.
Προσπαθώντας να είμαστε…”politically correct” αναφερόμαστε μόνο σε θράσος! Η Άγκυρα δεν είναι μυστικό σπαταλά δισεκατομμύρια των δισεκατομμυρίων όχι μόνο για αγορές όπλων αλλά και για ανάπτυξη δικών της οπλικών συστημάτων με αμφίβολη κατάληξη. Κι επειδή όλοι -και πρώτοι εμείς οι δημοσιογράφοι- εμφανιζόμαστε κάποιες φορές “εκστασιασμένοι” με την “ανάπτυξη” της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας,καλό θα είναι να έχουμε στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας,ότι αυτή η ανάπτυξη κοστίζει πανάκριβα στη Τουρκία. Αλλά η Άγκυρα είτε έχει “πασάδες” στο τιμόνι της είτε “ισλαμιστές” δεν διστάζει να επιλέξει ανάμεσα στο βιοτικό επίπεδο των πολιτών της και στους εξοπλισμούς.Επιλέγει πάντα τους δεύτερους.
Είναι θράσος για μια χώρα που ασκεί μονίμως πολιτική και διπλωματία δια των απειλών και της στρατιωτικής πίεσης να δίνει …μαθήματα πολιτικής οικονομίας,ακόμη και σε μία χώρα που βρίσκεται σε δύσκολη οικονομική φάση.
Είναι θράσος να ασχολούνται με τους ελληνικούς εξοπλισμούς,όταν οδηγούν από το 1974 και μετά μια τρελή κούρσα εξοπλισμών.
Και συγχωρήστε μας ,γιατί δεν αντέχουμε μέχρι το τέλος να είμαστε “politically correct”.
Το μόνο σχόλιο που αξίζει σε τέτοιου είδους απόψεις από απέναντι είναι νομίζουμε ένα: “Αϊ Σιχτίρ”.
onalert
