Μιλώντας στο «Βήμα», ο Πολ Τόμσεν ερωτάται εάν μπορεί να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο απολύσεων στον δημόσιο τομέα.
«Οχι» είναι η απάντησή του στην οποία προσθέτει: «Αν υπάρχουν τμήματα του δημόσιου τομέα με υπεράριθμο προσωπικό ή τμήματα τα οποία παράγουν υπηρεσίες που δεν είναι πια αναγκαίες γιατί θα πρέπει να υποχρεώνεται ο φορολογούμενος να συνεχίσει να πληρώνει υπηρεσίες εργαζομένων που είναι περιττές; Η δια βίου εγγύηση της απασχόλησης στο Δημόσιο είναι ένας αναχρονισμός».
Η στροφή στην ανάγκη περιστολής των δαπανών είναι εμφανής και στην έκθεση του Ταμείου που δημοσιεύτηκε την Παρασκευή και ζητεί προσαρμογή της τάξης του 7% του ΑΕΠ προκειμένου να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 4,5% το 2014.
Ο στόχος μείωσης των δημοσίων υπαλλήλων τοποθετείται στις 150.000 την τετρατεία 2011 - 2015 (ποσοστό μείωσης 22%) ενώ αναγνωρίζεται ότι πιθανοί νέοι φόροι θα έθεταν εμπόδια στην ανάκαμψη και ως εκ τούτου η πάταξη της φοροδιαφυγής, οι ιδιωτικοποιήσεις, το κλείσιμο ζημιογόνων δημόσιων εταιριών και οι περικοπές στο δημόσιο πρέπει να είναι εφεξής οι βασικές προταιρότητες.
Ερχονται νέες μειώσεις μισθών
Οι συντάκτες της Εκθεσης προαναγγέλλουν ευθέως νέες μειώσεις μισθών, ως μέσο βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας:
«Με τις μεθόδους της παραγωγικότητας να αποδεικνύονται πολύ αβέβαιες και αργές για να βασιστούμε σε αυτές, οι βελτιώσεις στο εργατικό κόστος πρέπει να υλοποιηθούν κυρίως μέσω μειώσεων στους ονομαστικούς μισθούς».
Δραματική περιγραφή των κινδύνων
Στην Εκθεση του Ταμείου διαπιστώνονται σημαντικοί κίνδυνοι εφαρμογής του προγράμματος που, σε απώτατο ενδεχόμενο, μπορούν να να οδηγήσουν έως και την έξοδο από το ευρώ. Το σχετικό απόσπασμα:
«Το πρόγραμμα εξακολουθεί να υπόκειται σε αξιοσημείωτους κινδύνους. Γενικά η Ελλάδα έχει ελάχιστα έως μηδενικά περιθώρια να απορροφήσει δυσμενή σοκ η υστερήσεις στην εφαρμογή του. Σε περίπτωση που η εφαρμογή αργήσει ή δεν πετύχει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, ή η οικονομία καθυστερήσει να ανταποκριθεί στις αλλαγές που έχουν προωθηθεί στα εργασιακά και στον χώρο της προσφοράς της οικονομίας (σσ: μειώσεις μισθών κλπ), τότε το πιθανό αποτέλεσμα θα είναι μεγαλύτερη ύφεση και πολύ υψηλότερο χρέος.
Πολιτικοί κίνδυνοι σχετιζόμενοι με την ημερομηνία των εκλογών δημιουργούν περαιτέρω αβεβαιότητα ως προς την εφαρμογή του προγράμματος. Τυχόν επαλήθευση τέτοιων κινδύνων θα απαιτήσει μεγαλύτερη απομείωση χρέους και κατά κάποιον τρόπο θα οδηγήσει σε εθνική χρεοκοπία. Απουσία συνεχιζόμενης στήριξης και πρόσβασης στις αναχρηματοδοτικές λειτουργίες της ΕΚΤ, η έξοδος από το ευρώ θα καταστεί αναπόφευκτη».
Σε άλλο σημείο της Εκθεσης σημειώνεται: «Συνολικά, παρότι η Ελλάδα σημείωσε κάποια πρόοδο έναντι των στόχων της, δεν στάθηκε ικανή να υλοποιήσει τον απαιτούμενα φιλόδοξο ρυθμό προσαρμογής και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων ενώ τα μακροοικονομικά αποτελέσματα υπήρξαν χειρότερα των προβλεφθέντων και η πρόσβαση στις αγορές δεν αποκαταστάθηκε όπως ελπιζόταν».
Ο προβληματισμός για τη μετεκλογική εφαρμογή του προγράμματος διαπνέει και σε ένα ακόμη σημείο τις επισημάνσεις του Ταμείου:
«Με την ολοκλήρωση της ανταλλαγής ομολόγων οι ελληνικές αρχές αναμένεται να προκηρύξουν εκλογές. Ωστόσο οι ακριβείς εκλογικές δυναμικές παραμένουν αβέβαιες, καθώς πέντε κόμματα συγκεντρώνουν διψήφια ποσοστά σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις.
Οι ηγέτες των δύο βασικών κομμάτων στη σημερινή κυβέρνηση συνεργασίας –ένα τρίτο μικρότερο αποχώρησε κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων- έχουν παράσχει διαβεβαιώσεις στο Ταμείο ότι θα εφαρμόσουν τους στόχους και τις πολιτικές του προγράμματος».
Εξοδος από το ευρώ θα φέρει αποσταθεροποίηση
Τέλος, οι συντάκτες της Εκθεσης αναφέρονται εν εκτάσει, πλην όμως αποκλείοντάς το, στο σενάριο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ:
«Μια εναλλακτική προσέγγιση γύρω από τον άξονα της εξόδου από το ευρώ θα ήταν πολύ δαπανηρή, ειδικά εάν επιχειρείτο μονομερώς και χωρίς εξωτερική βοήθεια. Σε αυτό το σενάριο η αρχική ανατίμηση θα ακολουθείτο τάχιστα από υποτίμηση της ισοτιμίας, ενώ πληθωρισμός/χρεοκοπία γρήγορα θα προκαλούσαν προβλήματα δημοσίου χρέους (καταστρέφοντας τις ιδιωτικές αποταμιεύσεις και μεταφέροντας το κόστος στους διεθνείς πιστωτές).
Υπάρχουν όμως και άλλα εμπόδια. Μία ραγδαία υποτίμηση θα έπληττε το τραπεζικό σύστημα προκαλώντας εκροές καταθέσεων οι οποίες θα μπορούσαν αν συγκρατηθούν μόνο με πλαφόν αναλήψεων (…) Και υπάρχει υψηλός κίνδυνος η Ελλάδα να μην παραμείνει σε σταθερή κατάσταση».
ethnos
