Ν. Λυγερός
Δύο ψηλοί και δύο κοντές σ' ένα μαγαζί του λιμανιού.
Θανάσης: Εμείς το έχουμε τούμπανο!
Χρύσα: Κι εγώ κρυφό καμάρι…
Στέλιος: Ποιο πράγμα, ρε παιδιά;
Δέσποινα: Για να καταλάβουμε κι εμείς.
Θανάσης: Ακόμα να καταλάβετε;
Χρύσα: Τίποτα δεν πιάσατε;
Στέλιος: Μα καλά θα μας τρελάνετε;
Δέσποινα: Τι έπρεπε να καταλάβουμε;
Θανάσης: Δεν υπάρχει τίποτα!
Χρύσα: Απολύτως τίποτα!
Στέλιος: Πες μου ότι δεν κατάλαβα καλά.
Δέσποινα: Δεν κατάλαβες καλά!
Στέλιος: Καλά, ρε Δέσποινα, τζάμπα το κάνεις ή σε πληρώνουν;
Θανάσης: Δεν υπάρχει κανείς να την πληρώσει.
Χρύσα: Άπονη ζωή.
Δέσποινα: Με σκάσατε! Θα μου πείτε και μένα κάτι;
Στέλιος: Μα νομίζεις σοβαρά ότι έχω καταλάβει κάτι;
Δέσποινα: Ξέρω εγώ;
Θανάσης: Κι εμείς που ξέρουμε τώρα, μην πιστεύεις ότι είμαστε σε καλύτερη θέση.
Χρύσα: Άστα να πάνε…
Στέλιος: Μα είναι τόσο χάλια τα πράγματα;
Χρύσα: Και πού είσαι ακόμα.
Δέσποινα: Λοιπόν, αν δεν πείτε τίποτα θα τα κάνω γυαλιά καρφιά εδώ μέσα!
Θανάσης: Δεν θα αλλάξει τίποτα! Κανείς δεν θα έρθει εδώ!
Χρύσα: Ακούς, κανείς!
Δέσποινα: Μα θα μας αφήσουν μόνους μας;
Χρύσα: Ολομόναχους!
Στέλιος: Αυτό το ανακοίνωσαν επίσημα;
Θανάσης: Αστειεύεσαι; Κι ούτε πρόκειται! Επίσημα θα συνεχίζουν να λένε τα ίδια…
Δέσποινα: Δεν το πιστεύω!
Στέλιος: Τι να πιστέψεις, ρε γυναίκα; Δεν κατάλαβες, μάς παράτησαν στη μοίρα μας. Τι άλλο να μας πουν;
Δέσποινα: Στέλιο μου, τι θα κάνουμε;
Στέλιος: Θα ζήσουμε, αγάπη μου…
Δέσποινα: Μας άφησαν στο έλεος του Θεού.
Στέλιος: Ο Θεός είναι μεγάλος.
Θανάσης: Πάλι καλά που είμαστε στην Αποκλειστική Οικουμενική του Ζώνη.
Χρύσα: Καλά το 'πες, Θανάση μου.
Δέσποινα: Τι είναι πάλι αυτό;
Στέλιος: Μια παλιά ιδέα...
Δέσποινα: Πόσο παλιά;
Θανάσης: Γεννήθηκε το 1982...
Δέσποινα: Τόσο παλιά; Και γιατί το ακούμε μόνο τώρα;
Χρύσα: Πάντως δεν φταίει ο προφήτης.
Δέσποινα: Ποιος προφήτης;
Θανάσης: Το δώρο του θεού !
Χρύσα: Τι σας έχει πιάσει σήμερα;
Στέλιος: Σήμερα έμαθαν την αλήθεια...
Δέσποινα: Και τι λέει πάλι αυτή;
Χρύσα: Πάντα τα ίδια... Απλώς τώρα την ακούσαμε !
Θανάσης: Κανείς δεν θα έρθει στο νησί μας !
Δέσποινα: Δεν θα έχουμε πια τουρισμό;
Στέλιος: Ο τουρισμός δεν είναι πια το θέμα... Κι αν έρθουν τι θα δουν; Εμάς κι εμάς... Τίποτα άλλο.
Δέσποινα: Μα τότε είμαστε χαμένοι... μόνοι μας...
Στέλιος: Χαμένοι ήμασταν και πριν, μόνο που τώρα το ξέρουμε... Κατάλαβες;
Δέσποινα: Αν κατάλαβα λέει... Μα καλά αυτός ο προφήτης γιατί δεν το φώναζε πιο δυνατά;
Θανάσης: Ο Λευκός Οίκος είναι μακριά απ' τα μαύρα χάλια.
Δέσποινα: Άκου δικαιολογία !
Στέλιος: Μα δεν είναι δικαιολογία, μόνο η πραγματικότητα.
Δέσποινα: Και τώρα που τον ακούμε τι λέει ο προφήτης;
Θανάσης: Να κάνουμε τρύπες στο νερό !
Δέσποινα: Χριστός και παναγιά ! Μα αν λέει τέτοια ποιος θα τον ακούσει ;
Στέλιος: Τρύπες στο νερό, ε; Που το σκέφτηκε ο μπαγάσας.
Δέσποινα: Καλά, πες ότι το κάνουμε αυτό και τι θα βγει;
Θανάσης: Αέρια !
Δέσποινα: Ε, τώρα, τι να πω! Πολύ χιούμορ αυτός ο προφήτης !
Χρύσα: Ούτε εγώ το ήξερα αυτό...
Στέλιος: Για να τα βγάλουμε πέρα μ' αυτούς που έχουν μέντες πρέπει να βγάλουμε αέρια.
Δέσποινα: Απόψε κάνω μπαμ !
Θανάσης: Αν το σκεφτείτε όμως.. Από το να πιστεύουμε στον κοπανιστό αέρα, καλύτερα να...
Δέσποινα: Τι άλλο θ' ακούσω;
