Στη σκιά των νέων απειλών της Αγκυρας εις βάρος της Κύπρου, σε περίπτωση που η Λευκωσία προχωρήσει στα σχέδια για έρευνες εντοπισμού υδρογονανθράκων τον Οκτώβριο, παραμένουν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, με εκκρεμή (και αβέβαιο) τον ορισμό ημερομηνίας για την επόμενη συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας.
 |
| Η διεθνής στήριξη που έχει η Λευκωσία στην αξιοποίηση της ΑΟΖ φέρνει σε δύσκολη θέση τον Ταγίπ Ερντογάν |
. Ο εκνευρισμός που επιδεικνύει η τουρκική πλευρά δεν αφορά μόνο την αναπτυσσόμενη συνεργασία Αθήνας - Τελ Αβίβ - Λευκωσίας, με αποτέλεσμα την απομόνωσή της στο νέο ενεργειακό παιχνίδι που εξελίσσεται στην Ανατολική Μεσόγειο.
Αφορά και το γεγονός ότι αυτή φέρνει εμπόδια σε ένα στρατηγικό όραμα της κυβέρνησης Ερντογάν, η υλοποίηση του οποίου έχει ξεκινήσει τουλάχιστον από το 2008, αλλά αποτέλεσε και μέρος της ραχοκοκαλιάς του εκλογικού προγράμματος του τούρκου πρωθυπουργού τον περασμένο Ιούνιο. Το όνομα αυτού: «Η Τουρκία είναι έτοιμη, στόχος το 2023».
Καρδιά των σχεδιασμών αυτών αποτελεί η μετατροπή της γείτονος στο ενεργειακό πεδίο από «γέφυρα» μεταφοράς σε «κόμβο», αναβαθμίζοντας έτσι το ρόλο της σε ρυθμιστικό παράγοντα ανάμεσα στους παραγωγούς της Κασπίας και της Μ. Ανατολής και την Ευρώπη. Φυσικά πρώτη προτεραιότητα αποτελεί η πλήρης κάλυψη των εσωτερικών της ενεργειακών αναγκών σε χαμηλές τιμές.
Ο Ταγίπ Ερντογάν, σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου, έχει στα χέρια του εισηγήσεις για τη συγκρότηση ενός ενεργειακού συμβουλίου, στο οποίο θα συμμετέχουν επενδυτές, εταιρείες από το χώρο της ενέργειας, μάνατζερ, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, αναλυτές και δημοσιογράφοι. Βασικός στόχος του θα είναι η κατάρτιση ενός «οδικού χάρτη» για το 2023 με συγκεκριμένες δράσεις, ενώ οικονομικά θα στηρίζεται από ένα παράλληλο τουρκικό ταμείο ενεργειακών επενδύσεων, με «προίκα» 30 δισεκατομμύρια ευρώ υπό την εποπτεία της κυβέρνησης. Μάλιστα η εισήγηση προβλέπει τα κεφάλαια αυτά να αντληθούν από δυτικές, κινέζικες, τουρκικές τράπεζες αλλά και επενδυτές των χωρών του Κόλπου.
Στις σκέψεις της τουρκικής κυβέρνησης βρίσκεται, σύμφωνα με πληροφορίες, και η δημιουργία ενός ενεργειακού γίγαντα μέσω συνέργειας ή και συγχώνευσης της κρατικής Τουρκικής Πετρελαϊκής Εταιρείας (ΤΡΑΟ) με την Τουρκική Εταιρεία Αγωγών (BOTAS). Στη βάση αυτού του σχεδίου βρίσκεται η εντατικοποίηση των ερευνών για τον εντοπισμό και την εξόρυξη φυσικού αερίου και πετρελαίου, με προτεραιότητα την Ανατολική Μεσόγειο και μάλιστα όχι μόνο μέσα στον κόλπο της Αττάλειας αλλά και σε κομμάτια της κυπριακής και ελληνικής ΑΟΖ. Ηδη στα τμήματα αυτά η ΤΡΑΟ έχει παραχωρήσει δικαιώματα έρευνας σε «πετρελαιοπιθανά οικόπεδα», όπως έχει ήδη γράψει η «Κ.Ε.» (27/3/11).
Οι σημερινές απειλές της Τουρκίας προς τη Λευκωσία έρχονται ως συνέχεια της αποστολής (το Νοέμβριο του 2008) νορβηγικού ερευνητικού σκάφους για έρευνες σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας του Καστελόριζου, αλλά και πρόσφατα του «Πίρι Ρέις».
Διπλωματικοί κύκλοι αποδίδουν τις κινήσεις αυτές στην προσπάθεια της Αγκυρας να δημιουργήσει στην Ανατολική Μεσόγειο ένα καθεστώς «γκρίζων ζωνών», όπως αυτό στο Αιγαίο. Υπογραμμίζουν μάλιστα πως δεδομένης της πρόσφατης επαναφοράς από την Ελλάδα (διά του Π. Μπεγλίτη) του δόγματος του ενιαίου αμυντικού χώρου, σε περίπτωση που οι πιέσεις στην Κύπρο αποδώσουν καρπούς και οδηγήσουν σε ανάσχεση, τότε οι συνέπειες θα επιβαρύνουν και την ελληνική πλευρά.
Η στάση αυτή της Τουρκίας, πάντως, βρίσκει επί του παρόντος «απέναντι» την Ουάσιγκτον, τις Βρυξέλλες αλλά και τη Μόσχα, καθώς όλοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στηρίζουν το δικαίωμα της Λευκωσίας για έρευνες στα όρια της ΑΟΖ, ενώ υπολογίσιμος παίκτης είναι και το Τελ Αβίβ.
http://www.enet.gr
