Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν η Τουρκία λαμβάνει μέτρα προστασίας για να σταματήσει το κύμα προσφύγων, όπως επισήμως δηλώνει, ή μήπως ετοιμάζεται να λάβει μέρος στην επίθεση που ετοιμάζει η Δύση για να «σώσει» τους Σύριους από το καθεστώς του Άσαντ.
Πώς έφτασαν οι δυο χώρες, μετά τη θεματική βελτίωση των σχέσεων τους πριν από λίγο καιρό, στα πρόθυρα του πολέμου; Από τη στιγμή που η Άγκυρα συντάχθηκε στο πλευρό της Δύσης, ήταν φυσικό να έρθει σε ρήξη με το καθεστώς Άσαντ.
Αντίθετα το Ιράν έμεινε πιστό στο πλευρό της Δαμασκού. Εάν λάβουμε υπόψη μας και τη στήριξη της Ρωσίας στον Άσαντ αντιλαμβανόμαστε ότι το παιχνίδι στη Μέση Ανατολή παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις.
Από τη στιγμή που θα πληροφορηθούμε την οριοθέτηση της περιοχής, όπου θα απαγορεύονται οι πτήσεις, θα καταλάβουμε ότι ξεκινά η επιχείρηση εναντίον της Συρίας. Το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί και στη Λιβύη.
Η ενδεχόμενη επίθεση στη Συρία θα επεκταθεί αυτόματα και στο Λίβανο. Διεθνή ΜΜΕ εξέφρασαν ήδη την αγωνία τους για την πιθανότητα να χτυπήσει η Χιτζμπουλλάχ το Ισραήλ. Ενδεχομένως η Τουρκία να συμβάλει στη χερσαία επιχείρηση που θα ακολουθήσει τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς της Δαμασκού, για να είναι πιο αποτελεσματική η επιχείρηση.
Όλα αυτά βέβαια θα γίνουν για τον εκδημοκρατισμό της Συρίας και την απαλλαγή του λαού από το αυταρχικό καθεστώς του Άσαντ! Ο σκοπός στην πραγματικότητα είναι η σύγκρουση Σιιτών-Σουνιτών, σύμφωνα με το δόγμα «διαίρει και βασίλευε», για να ζουν ήσυχα κάποιοι άλλοι στην επίμαχη περιοχή.
Όταν ο πρώην διοικητής του ΝΑΤΟ Ουέσλι Κλαρκ έλεγε πριν από πέντε χρόνια πως «θα καταληφθούν το Ιράκ, η Συρία, η Υεμένη, το Σουδάν και η Σομαλία», κανείς δεν τον πίστευε.
Ο άνθρωπος γνώριζε το σενάριο και ήθελε να προετοιμάσει την κοινή γνώμη.
