Γεώργιος Παπανδρέου (1)


ΤΑ δύσκολα χρόνια πέρασαν, τα «πέτρινα» άφησαν τα σημάδια τους στην ψυχή των ηττημένων και ο Γεώργιος Παπανδρέου «αναγεννήθηκε». Πήρε απάνω του την υπόθεση της δημοκρατίας, ίδρυσε την «Ένωση Κέντρου», κήρυξε τον «Ανένδοτο Αγώνα» του (1961) και τον ακολούθησαν οι δημοκράτες με την κραυγή «1-1-4)». Η δεξιά είχε το Παλάτι (της), έκανε και τις εκλογές της (29.10.61), όπου ψήφισαν τα δέντρα κι οι αποθαμένοι. Δεν άργησε να’ ρθει ο Νοέμβρης του ’63 και, σαν σήμερα, οι εκλογές έδωσαν την (ισχνή) πλειοψηφία στην «Ε.Κ.» και στον «Γέρο της Δημοκρατίας» την πρωθυπουργία. Η δημοκρατία χαμογέλασε τους κατατρεγμένους και τα πρώτα φιλολαϊκά μέτρα άνοιξαν τον δρόμο για τον εκλογικό θρίαμβο του 53% (16.2.64).
Ο Παπανδρέου πανίσχυρος (πια) Πρωθυπουργός, στον τόπο που τον διαφέντευε το Παλάτι και σκοτώναν’ βουλευτές με τρίκυκλα. Τι κάνουμε ως…Αμερικανοί και ντόπια αντίδραση; Εκπαραθυρώνουμε τον Πρωθυπουργό του 53%; Κατεβάζουμε τα τανκς; Ας μη βιαστούμε. Οι αποστάτες «ενεδρεύουν» με σιδερωμένη ρεντιγκότα, ο Μητσοτάκης τους συντονίζει και οι «Πρωθυπουργοί» εναλλάσσονται με ένα νεύμα του βασιλιά που θέλει να…κυβερνά. Ο Παπανδρέου «τρώγεται», ο Καραμανλής στο Παρίσι μέχρι…νεωτέρας και η ΕΡΕ του Κανελλόπουλου στην εξουσία! Χωρίς να’ χουν μεσολαβήσει εκλογές!! Ο δρόμος (για τανκς) άνοιξε, η Χούντα φόρεσε τα καλά της, οι «εθνοσωτήρες» πιασαν’…δουλειά (αύριο η συνέχεια).

_______________________________________
Οι απόψεις των συνεργατών μας δεν ταυτίζονται
απαραίτητα με τις απόψεις των διαχειριστών της
EFENPRESS