H παραλαβή των 20 μέσων μεταφορικών ελικοπτέρων ΝΗ-90 και η έναρξη των διαδικασιών για την επιλογή νέου μέσου μεταφορικού ελικοπτέρου αποτελεί βασική προτεραιότητα της ηγεσίας ΓΕΣ και Αεροπορίας Στρατού και ένα από τα «αγκάθια» που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η νέα ηγεσία της ΓΔΑΕΕ, αλλά και γενικότερα η νέα πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ. Η μεν παραλαβή έχει περιέλθει και πάλι σε αδιέξοδο, αυτή την φορά οικονομικής φύσεως, μετά την επίλυση των πολλών τεχνικών ζητημάτων που υπήρχαν, με την σχετική τροποποίηση που έγινε το περασμένο καλοκαίρι.
Η διαφορά είναι αρκετά μεγάλη, παρά το γεγονός ότι η κατασκευάστρια κοινοπραξία EADS International (ΝΗ Industries) δέχεται να καταβάλει περί τα 80 εκατο. ευρώ ως ρήτρες (αρχική αξία σύμβασης 647 εκατ. ευρώ και τελικό ποσό αποπληρωμής 698 εκατ. ευρώ μαζί με τα έξοδα του δανείου που συνάφθηκε ταυτοχρόνως με την υπογραφή της σύμβασης).
Η λήψη του δανείου επέτρεψε την καταβολή στην κατασκευάστρια εταιρεία μέσα σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα, τον Οκτώβριο του 2003, την καταβολή του 40% του συνόλου της αξίας του προγράμματος.
Αυτή την στιγμή έχουν ξεκινήσει να κατασκευάζονται ή βρίσκονται στην τελική φάση (ΙΟC) συνολικά 12 ελικόπτερα από τα 20 της αρχικής παραγγελίας. Τέσσερα ελικόπτερα είναι σε κατάσταση IOC, άλλα τέσσερα σε IOC+ και τα υπόλοιπα σε αρχικό στάδιο κατασκευής.
Υπενθυμίζεται ότι η κατασκευή τους έχει σταματήσει μετά την εμπλοκή που υπήρξε λόγω αποκλίσεων στην κατασκευή από τα προβλεπόμενα στην αρχική σύμβαση. Έτσι σχεδόν όλες οι χώρες που προχώρησαν στην παραγγελία του ΝΗ-90 το παρέλαβαν σε κατάσταση IOC+ όπου θεωρείται ότι η μεγάλη πλειοψηφία των κατασκευαστικών αποκλίσεων ήρθη.
Τώρα η παραλαβή έχει «κολλήσει» στο θέμα των ρητρών! Γενικά η επιλογή του ΝΗ-90 – παρά το γεγονός ότι πρόκειται τεχνολογικά για ένα πολύ καλό ελικόπτερο - δεν φαίνεται να δικαιώνεται αν λάβουμε υπ’όψιν το κατεπείγον του προγράμματος και το κόστος του.
Μία αμερικανική επιλογή όπως το UH-60 ή ακόμα και μία ρωσική χαμηλού κόστους, αλλά υψηλής και αποδεδειγμένης επιχειρησιακής αξίας σχεδίαση, όπως το εκσυγχρονισμένο με ηλεκτρονικά της BAE Systems ΜIL Mi-117, σίγουρα θα αποτελούσαν πολύ πιο βατές λύσεις. Ακόμα και το Cougar, της ίδιας εταιρείας(EADS International), το οποίο θα είχε και το πλεονέκτημα τις ομοιοτυπίας με τα AS-332C1 Super Puma.
Εν πάση περιπτώσει το ζήτημα είναι σήμερα να λυθεί το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί. Όπως αναφέρουν πληροφορίες του defencenet.gr το ζήτημα των υπό παραλαβή ΝΗ-90 είναι ψηλά στην ατζέντα πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας και αναμένεται μέχρι την ερχόμενη άνοιξη να έχει ξεκινήσει η παραλαβή από την στιγμή που διευθετηθεί το οικονομικό ζήτημα.
Το πρόβλημα όμως του Στρατού σε ότι αφορά τα εναέρια μέσα μεταφοράς είναι ιδιαίτερα σοβαρό και δεν λύνεται μόνο από τα 20 ΝΗ-90. Η αναζήτηση χαμηλού κόστους μέσου μεταφορικού ελικοπτέρου, φαίνεται να ικανοποιείται μόνο με το ματαιωθέν το 2004 πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των 30 UH-1H, το οποίο δεν ξεπερνά τα 100 εκατ. ευρώ και θα υλοποιηθεί στο σύνολό του στην ΕΑΒ (υπάρχουν ήδη δύο αγορασμένες συλλογές στα υπόστεγα της ΕΑΒ οι οποίες "σκουριάζουν"!).
Από εκεί και πέρα οι ΗΠΑ, λόγω της τεράστιας ανάγκης σε εναέρια μέσα σε Ιράκ και Αφγανιστάν δεν απελευθερώνουν UH-60 της Σικόρσκι, τα οποία θα αποτελούσαν μία άλλη οικονομική λύση για την εναέρια κίνηση του Ε.Σ.
Από εκεί και πέρα μοναδική επιλογή για χαμηλού κόστους μέσα μεταφορικά ελικόπτερα είναι μόνο η Ρωσία ή και η Κίνα, η τελευταία με κατασκευή όμοια με του Cougar σε κόστος ¼ του γαλλικού!
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr
