Η ακραιφνής στήριξη του Τραμπ προς τον Νετανιάχου, οι λεκτικές αλλά και έμπρακτες απειλές του Ισραήλ προς την Τουρκία με πεδίο «αντιπαράθεσης» αυτή τη φορά τη Συρία, καθώς και οι κινήσεις του Ισραηλινού πρωθυπουργού για περαιτέρω σύσφιγξη των στρατηγικών σχέσεων Ελλάδας – Ισραήλ, ανεβάζουν κάθετα το θερμόμετρο στον άξονα Αθήνας – Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Αγκυρας.
Κι’ όλα αυτά, ενώ παραμένει ανοικτή η πληγή του Παλαιστινιακού, συνεχίζεται η σφαγή στη Γάζα και επιμένει το «σχέδιο Τραμπ» για ξερίζωμα των Παλαιστινίων από τη γη τους. Γεγονότα, τα οποία οι Αραβες -«αδελφοί», υποτίθεται, των Παλαιστινίων- παρακολουθούν μάλλον αδιάφορα. Την ίδια στιγμή αναβιώνουν τα σενάρια για επίθεση στο Ιράν.
Παρά ταύτα, οι Βρυξέλλες, λόγω του Ουκρανικού και της Ρωσίας, εξακολουθούν να συζητούν τη δημιουργία μιας στρατηγικής σχέσης με την Τουρκία, ενώ συνεχίζονται με αμείωτη ένταση τα «αλισβερίσια» Ουάσιγκτον – Αγκυρας, προκειμένου να επανέλθει η Τουρκία στο πρόγραμμα των μαχητικών αεροσκαφών 5ης γενιάς, F-35. Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι να παροπλίσει -ή να σταλούν εκτός Τουρκίας- τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα, S-400, τα οποία ήταν η πρόφαση του αποκλεισμού της Τουρκίας από τα F-35.
Αγκυρα: Ελλάδα – Ισραήλ ο «άξονας του κακού»
Εν μέσω αυτού του εκρηκτικού σκηνικού και της έντονης γεωπολιτικής – διπλωματικής κινητικότητας, ο Ισραηλινός πρωθυπουργό, Μπενιαμίν Νετανιάχου, κατά την προ ημερών επίσκεψη του Ελληνα πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη στο Ισραήλ, φέρεται, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, να πρότεινε την ακόμα στενότερη συμμαχία με την Ελλάδα. Πληροφορίες που φαίνεται ότι έχουν προκαλέσει ιδιαίτερα μεγάλη κινητικότητα στην Αγκυρα, αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι ο τουρκικός -συμπολιτευόμενος και αντιπολιτευόμενος- Τύπος, μέρα με την ημέρα, ανεβάζει τους τόνους κατά του Ισραήλ και της Ελλάδας.
Παρά το ψευδεπίγραφο κλίμα των «ήρεμων υδάτων» που καλλιεργείται ένθεν κακείθεν των παραλίων του Αιγαίου, στην Τουρκία, σε επικοινωνιακό επίπεδο, επιχειρείται και πάλι η αναβίωση του «συνδρόμου περικύκλωσης» από τον «αντι-τουρκικό άξονα» Ελλάδας -Ισραήλ – Κύπρου – Κούρδων. Τουρκικές φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, όπως η ισλαμιστική, Yeni Şafak, αναφέρουν ότι «το Ισραήλ προσπαθεί να οδηγήσει την Ελλάδα στην πρώτη γραμμή εναντίον της Τουρκίας», ενώ η εφημερίδα Turkiye υποστηρίζει ότι «το Ισραήλ προσπαθεί να περικυκλώσει την Τουρκία με την Ελλάδα», ενώ εκτιμά ότι «θα υπάρξουν σοβαρές αναμετρήσεις με Ελλάδα και Ισραήλ μεσοπρόθεσμα». Ακόμα και αντιπολιτευόμενες, εθνικιστικές εφημερίδες, όπως η Aydinlik, κάνουν λόγο για «συμμαχία του κακού -Ισραήλ, Ελλάδας- εναντίον της Τουρκίας».
Εξοπλισμός Ελλάδας – Κύπρου
Μετά τη συνάντηση Μητοτάκη – Νετανιάχου, στην ισραηλινή εφημερίδα, Jerusalem Post, έκανε την εμφάνισή του ένα άρθρο γνώμης, με ιδιαίτερες αναφορές στην Ελλάδα και την Κύπρο, που μπορεί να φαίνεται υπερβολικό, ωστόσο εκφράζει το κλίμα ενός τουλάχιστον τμήματος της ισραηλινής ηγεσίας. Ως γνωστόν, εξάλλου Νετανιάχου – Ερντογάν έχουν μακρά «βεντέτα».
Στο δημοσίευμα με τίτλο «η στρατιωτική επέκταση της Τουρκίας στη Συρία: Μια νέα απειλή για την ασφάλεια του Ισραήλ», ο συντάκτης του, αφού εκτιμά ότι «ένα τουρκικό drone που εισέρχεται στον ισραηλινό εναέριο χώρο δεν είναι πλέον φανταστικό σενάριο, αλλά το 2025 έχει γίνει πραγματική απειλή», αναφερόμενος στα εξοπλιστικά ντηλ του Ισραήλ με την Ελλάδα και την Κύπρο, παραθέτει το εξής «σενάριο»:
«Με την Ελλάδα και την Κύπρο να εκσυγχρονίζουν ταχέως τις Ενοπλες Δυνάμεις τους με σημαντικά ισραηλινά συστήματα άμυνας (σ.σ. αντιαεροπορικός – αντι-drone «θόλος» με τη συμμετοχή της Elbit, αντιαρματικά, Spike Nlos, της Rafael) για την Ελλάδα, και για την Κύπρο το προηγμένο σύστημα αεράμυνας Barak MX της ΙΑΙ (Israel Aerospace Industries), κάθε πιθανή τουρκική επιθετική κίνηση θα μπορεί να έχει αποτελεσματική απάντηση, και δυνητικά να γυρίσει πίσω δεκαετίες την τουρκική στρατιωτική παρουσία στο νησί».
Και προσθέτει: «Ένα τέτοιο σενάριο προσφέρει στην Ελλάδα και την Κύπρο ιστορικές ευκαιρίες. Μια αποδυναμωμένη και ευρισκόμενη σε σύγχυση Τουρκία μπορεί να χάσει τον έλεγχο της Βόρειας Κύπρου (σ.σ. κατεχόμενα), δίνοντας στη συνέχεια τη δυνατότητα σε διπλωματικές προσπάθειες της ΕΕ και του ΟΗΕ να τερματίσουν την κατοχή και να αναδιαμορφώσουν σημαντικά την γεωπολιτική εικόνα της περιοχής».
Ούτε λίγο ούτε πολύ, γίνεται λόγος για στρατιωτική αντιπαράθεση στην Κύπρο. Με αφορμή τη συνάντηση Μητσοτάκη – Νετανιάχου, το Neostrategy.gr, στο δημοσίευμά του με τίτλο «Ελλάδα και Ισραήλ προετοιμάζονται για το επόμενο στάδιο κλιμάκωσης της Τουρκίας», παρουσίασε σειρά πληροφοριών, όχι μόνο για τους εξοπλισμούς, αλλά και τους συνολικότερες «σκέψεις» που υπάρχουν στο Ισραήλ για τη «συμμαχία» με Ελλάδα και Κύπρο, υπό το «φιλικό» βλέμμα και της Αιγύπτου. Πάντως, άγνωστες παραμένουν ακόμα αρκετές σοβαρές πτυχές των «προτάσεων» Νετανιάχου προς τον Κ. Μητσοτάκη.
Αναμφισβήτητα, το Ισραήλ το βολεύει μια στενή συμμαχία με την Ελλάδα. Πόσο μάλλον, αφού, όσα σοβαρά προβλήματα και εάν αντιμετωπίζει η χώρα μας, δεν παύει να είναι μια από τις ισχυρότερες στρατιωτικά στην περιοχή. Το ερώτημα είναι εάν η Ελλάδα θα αναπτύξει μια σχέση ισότιμου εταίρου με το Ισραήλ και θα αποφύγει να γίνει ουρά της πολιτικής Νετανιάχου και του Ισραήλ, το οποίο αύριο μπορεί να βρεθεί σε ανοικτή τροχιά σύγκρουσης με την Τουρκία, ή, το αντίθετο, να τα βρει με την Αγκυρα, όπως πολλάκις έχει συμβεί στο παρελθόν. Μένει, επίσης, να αποδείξει το Ισραήλ τι σημαντικό είναι διατεθειμένο να «θυσιάσει» στην πράξη στη σχέση του με την Ελλάδα, διότι έως τώρα, αυτό που συνήθως κάνει, είναι κυρίως να κερδίζει χρήμα από τις εξοπλιστικές μπίζνες.
Την παραπάνω ανησυχία ενισχύει η απουσία στρατηγικής και τακτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη στην εξωτερική πολιτική, εξαιτίας της οποίας λειτουργεί ως παθητικός παρατηρητής, και τη μια εναποθέτει όλες τις ελπίδες της στις ΗΠΑ, την άλλη στην Φον Ντερ Λάϊεν, και τώρα στον Νετανιάχου.
Τουρκικές βάσεις στη Συρία
Στο μεταξύ, στην Τουρκία, στα ΜΜΕ και τα social media, ανεβαίνουν οι τόνοι με επίκεντρο τη Συρία, ενώ καλλιεργείται κλίμα ακόμα και για «θερμό επεισόδιο» Τουρκίας – Ισραήλ εντός συριακού εδάφους.
Αφορμή στάθηκαν οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί που φαίνεται ότι έκανε το Ισραήλ σε εγκαταστάσεις, στη βάση Τ4 κοντά στην Παλμύρα (κεντρική Συρία), και σε άλλα σημεία που λέγεται ότι θα παραχωρούντο στην Τουρκία για βάσεις. Κάτι που θεωρήθηκε ως μήνυμα προς την Τουρκία να μην αναπτύξει στρατιωτικές δυνάμεις της στη Συρία, ούτε και να επιχειρεί στον συριακό εναέριο χώρο.
Κατά τον τουρκικό Τύπο, στόχος της Αγκυρας είναι να υπογραφεί «αμυντική συμφωνία» με την «κυβέρνηση» της Δαμασκού, η οποία, εκτός των άλλων, θα προβλέπει την παραχώρηση στρατιωτικών «διευκολύνσεων» στην Τουρκία. Εκεί φημολογείται η ανάπτυξη, εκτός των άλλων, αντιαεροπορικών οπλικών συστημάτων και drones.
Από τη μεριά του, ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών, Γκίντεον Σάαρ, καταγγέλλει την Τουρκία ότι «θέλει τη Συρία προτεκτοράτο της», ενώ ισραηλινά ΜΜΕ αναφέρουν πως ενδεχόμενη ανάπτυξη τουρκικών δυνάμεων στη Συρία «θα αποτραπεί με κάθε τρόπο». Σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα, Maariv, ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας, Ισραέλ Κατς, φέρεται να προειδοποίησε τον «πρόεδρο» της Συρίας, Αλ Σαράα, πως «εάν επιτραπεί σε εχθρικές δυνάμεις προς το Ισραήλ να εισέλθουν στη Συρία και να απειλήσουν τα συμφέροντα του ισραήλ, θα πληρώσετε βαρύ τίμημα».
ΕΕ: ΝΑΤΟϊκός εταίρος η Τουρκία
Παρά τις περιπλοκές στις σχέσεις Ισραήλ – Τουρκίας, όπου ως όλα δείχνουν στο κάδρο μπαίνουν για τα καλά Ελλάδα και Κύπρος, οι Ευρωπαίοι προωθούν τη σύσφιγξη των στρατιωτικών σχέσεών τους με την Αγκυρα.
Ενδεικτικά, κατά την προ ημερών επίσκεψη του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, στη Γαλλία, στη συνάντησή του με τον και συναντήθηκε με τον Ζαν-Νοέλ Μπαρό (Jean-Noel Barrot), ο Γάλλος υπουργός Ευρώπης και Εξωτερικών δήλωσε: «Περιμένουμε από την Τουρκία να συμβάλει περισσότερο στην ασφάλεια της Ευρώπης». Και ο Φιντάν του απάντησε ότι «μια Ευρώπη χωρίς την Τουρκία δεν θα μπορούσε να αισθάνεται ασφαλής».
Το ίδιο αφήγημα επανέλαβε ο Φιντάν και στη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ (Βρυξέλλες, 3 και 4 Απριλίου). Ο ίδιος, αφού επεσήμανε ότι δεν θα πρέπει να αποδυναμωθεί ο βασικός ρόλος του ΝΑΤΟ στην ευρωπαϊκή ασφάλεια, τόνισε ότι η Τουρκία βρίσκεται σε μια κρίσιμη θέση στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ και αποτελεί φυσικό τμήμα των διεργασιών για το μέλλον της ευρωπαϊκής ασφάλειας.
Ουσιαστικά, δηλαδή, ζήτησε, ως μέλος του ΝΑΤΟ που είναι η Τουρκία, να μπει από την πίσω πόρτα στην «ευρωάμυνα», η οποία με τη σειρά της δεν θα είναι αυτόνομη, αλλά καπελωμένη με το … «φέσι» του ΝΑΤΟ.
«Ηρεμα» νερά
Στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ, ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, συναντήθηκε με τον Χ. Φιντάν, όπου, σύμφωνα με ελληνικές διπλωματικές πηγές, «αντικείμενο ήταν ο καθορισμός των επόμενων βημάτων του ελληνοτουρκικού διαλόγου. Συγκεκριμένα, συζήτησαν για το επόμενο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας, το οποίο θα πραγματοποιηθεί μετά το Πάσχα, σε χρόνο που θα καθορισθεί, βάσει προγραμμάτων των 2 ηγετών. Συζήτησαν για τη διοργάνωση ελληνικής επιχειρηματικής αποστολής στην Κωνσταντινούπολη στις 8-9 Μαΐου 2025. Καθορίστηκε, τέλος, η επόμενη συνάντηση των δύο υπουργών, η οποία θα λάβει χώρα κατά την άτυπη Σύνοδο υπουργών Εξωτερικών των κρατών μελών του ΝΑΤΟ, στις 14-15 Μαΐου».
Γεραπετρίτης – Φιντάν, στο περιθώριο της Συνόδου ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ
Να σημειωθεί, πάντως, πως, παρά τα ανοίγματα του Ισραήλ στην Ελλάδα, η φρασεολογία της κυβέρνησης Μητσοτάκη περισσότερο στρέφεται κατά της Ρωσίας και εστιάζει στο Ουκρανικό. Προκειμένου, προφανώς, να χαϊδέψει τα αυτιά κάποιων … «σκληροτράχηλων» Ευρωπαίων «κομάντων», που στα λόγια θέλουν πόλεμο με τη Ρωσία, αλλά στην πράξη επιδιώκουν να ξεκοκκαλίσουν τα ευρωπαϊκά ταμεία, προς τέρψιν των πολεμικών βιομηχανιών. Αντίθετα, ως προς την Τουρκία, συντηρεί το ψευδεπίγραφο κλίμα των «ήρεμων» υδάτων, ενώ δεν προβάλλει ούτε καν στοιχειώδεις ενστάσεις εντός της ΕΕ για το «χαϊδολόγημα» των Βρυξελλών με την Αγκυρα.
Αρχισε ο «οικονομικός διάλογος» ΕΕ – Τουρκίας
Είναι χαρακτηριστικό ότι, παρά τις ψευτοδιαμαρτυρίες στην Ευρώπη για το «μπουζούριασμα» του Ιμάμογλου, οι Βρυξέλλες δείχνουν σαν να μην συμβαίνει τίποτα και διάγουν μήνα μέλιτος με την Αγκυρα. Γραμμή, που, ως όλα δείχνουν, ακολουθεί και η ελληνική κυβέρνηση.
Μάλιστα, εν μέσω της καταστολής στην Τουρκία, εσχάτως άρχισε ο Οικονομικός Διάλογος Υψηλού Επιπέδου Τουρκίας – ΕΕ, με τον υπουργό Οικονομικών της Τουρκίας, Μεχμέτ Σιμσέκ (Mehmet Şimşek) να πανηγυρίζει ότι επιτέλους «ξεκίνησε εκ νέου μετά από έξι χρόνια». Η συνεδρίαση έγινε στις 3 Απριλίου 2025, στις Βρυξέλλες, με επικεφαλής από πλευράς της ΕΕ του Επιτρόπου Εμπορίου, Λετονού πολιτικού, Βάλντις Ντομπρόβσκις.
Λίγο πριν, μιλώντας στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου για την καταστολή στην Τουρκία και τη φυλάκιση Ιμάμογλου, η Επίτροπος για τη Διεύρυνση, Μάρτα Κος (από τη Σλοβενία), ούτε λίγο ούτε πολύ υποβάθμισε το θέμα, λέγοντας ότι η διακοπή των σχέσεων της ΕΕ με την Τουρκία δεν θα ωφελήσει κανέναν, καθώς και ότι η Τουρκία είναι στρατηγικός εταίρος και έχει σημασία να συνεχιστεί συνεργασία μαζί της. Είπε, ωστόσο, πως σε ένδειξη … διαμαρτυρίας (!), δεν θα πάει στο Φόρουμ της Αττάλειας, όπου επρόκειτο να συναντηθεί με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών. Ε, τώρα οι Βρυξέλλες έκαναν τα μούτρα της Αγκυρας … κρέας!
Και αμερικανο-τουρκικός διάλογος
Η Αγκυρα, όμως, δεν βρίσκει ανοικτές τις πόρτες μόνο στις Βρυξέλλες, αλλά και στην Ουάσιγκτον. Αν κρίνει κανείς, μάλιστα, από τις πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας στον τουρκικό Τύπο, το παζάρι της Αγκυρας με την Ουάσιγκτον, προκειμένου η Τουρκία να αποκτήσει F-35 και να επανενταχθεί στο πρόγραμμα κατασκευής τους, έχει προχωρήσει πολύ. Δίχως, βέβαια, αυτό να σημαίνει ότι έχει κλείσει κάποιο ντηλ. Ωστόσο, συζητούνται αρκετές λεπτομέρειες για το πως μπορεί να γίνει.
Ως γνωστόν, απαραίτητη προϋπόθεση που θέτουν οι ΗΠΑ -και γι’ αυτό απέκλεισαν την Τουρκία από τα F-35- είναι να «απομακρύνει» τα ρωσικής κατασκευής αντιαεροπορικά συστήματα, S-400. Κατά καιρούς, αλλά και τώρα, στο τραπέζι έχει πέσει σειρά «ιδεών» γι’ αυτό. Οπως ανέφερε ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατιωτικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο, «Καντίρ Χας», στην Κωνσταντινούπολη, Σερχάτ Γκιουβέντς (Serhat Güvenç) «υπάρχει η ιδέα χρησιμοποίησης των S-400 για ασκήσεις, όπως κάνουν οι Έλληνες με τους S-300», επίσης να μεταφέρονταν στην Ινδία, αλλά το «ισχυρό του Πακιστάν στην Τουρκία», το μπλόκαρε, ακόμα «να κλειδωθούν σε μια αποθήκη στη βάση του Ιντζιρλίκ (σ.σ. τουρκική, αμερικανική, ΝΑΤΟϊκή). Αυτή είναι η τελευταία λύση που μπορούν να δεχτούν οι Αμερικανοί. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι ένα βήμα πριν την αποσυναρμολόγηση και την απομάκρυνσή τους από τουρκικό έδαφος, όπως προβλέπει η απόφαση του Κογκρέσου».
Σύμφωνα, επίσης, με μερίδα του τουρκικού Τύπου, «πρόσφατες πληροφορίες δείχνουν ότι η Ουάσιγκτον είναι πρόθυμη να επιλύσει τη συνεχιζόμενη διαμάχη της με την Άγκυρα», ενώ επισημαίνει ότι ένα από τα βάσιμα σενάρια είναι να «κλειδωθούν» οι S-400 στη βάση του Ιντζιρλίκ, με τα κλειδιά να τα κρατούν οι Αμερικανοί. Αδιευκρίνιστο είναι κατά πόσον είναι διατεθειμένη να δεχτεί κάτι τέτοιο η αμερικανική πλευρά.
Σε κάποια δημοσιεύματα, όπως στην εφημερίδα, Turkiye, διατυπώθηκε ο ισχυρισμός ότι η Αγκυρα σχεδιάζει να στείλει τους S-400 σε στρατιωτική βάση που θα της παραχωρήσει η Δαμασκός. Κάτι, όμως, που μάλλον θα κάνουν τα πάντα για να αποτρέψουν οι Ισραηλινοί. Πόσο μάλλον, αφού οι S-400 θεωρούνται υψηλής στρατηγικής αποτελεσματικότητας όπλο. Επίσης, σύμφωνα με τον ιστότοπο, Middle East Eye, για να γίνει αυτό, απαιτείται η έγκριση της Ρωσίας. Εάν πράγματι ισχύει ότι πρέπει να δοθεί ρωσική άδεια, δεδομένων των διόλου κακών σχέσεων της Μόσχας με τον Νετανιάχου, τέτοια έγκριση μάλλον δεν θα υπάρξει.
Πάντως, η διευθύντρια του Προγράμματος Τουρκίας του Middle East Institute στις ΗΠΑ, Γκιονούλ Τολ (Gönül Tol), είναι αρκετά επιφυλακτική. Μιλώντας στο αντιπολιτευόμενο τουρκικό κανάλι, Τ24, μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Παρ’ ότι μετά τις συνομιλίες Ρούμπιο – Φιντάν (σ.σ. 25 Μαρτίου, στις ΗΠΑ), και οι δύο πλευρές δήλωσαν ότι ήταν πολύ θετικές, υπάρχουν νομικά εμπόδια για την άρση των κυρώσεων για τα F-35. Στο κείμενο του CAATSA (σ.σ. νόμος «Countering America’s Adversaries Through Sanctions» – «Αντιμετώπιση των αντιπάλων των ΗΠΑ μέσω κυρώσεων») αναφέρεται ότι για να αρθούν οι κυρώσεις, οι S-400 πρέπει να απομακρυνθούν από το έδαφος της Τουρκίας. Η τουρκική πλευρά θέλει να αλλάξει αυτή η διατύπωση, με τέτοιο τρόπο ώστε να μην απομακρυνθούν, αλλά να γίνουν μη λειτουργικοί. Στην πραγματικότητα, και ο Μάρκο Ρούμπιο το ίδιο θέλει, αλλά χρειάζεται την έγκριση του Κογκρέσου.
Ο Αμερικανός και ο Τούρκος υπουργοί Εξωτερικών, Μάρκο Ρούμπιο και Χακάν Φιντάν, στο περιθώριο της Συνόδου ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ
»(…) Υπήρξε μια ιδέα, την οποία πρότεινε και η αμερικανική πλευρά: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει το δικαίωμα να χορηγήσει μια εξαίρεση, που ονομάζεται waiver. Αλλά μια εξαίρεση δεν αποτελεί μόνιμη λύση. Ο Τραμπ είναι απρόβλεπτος και αν δεν υπάρξει μόνιμη λύση, εάν θυμώσει, οι κυρώσεις μπορεί να επανέλθουν. Δεν το θέλει αυτό η τουρκική πλευρά, γι’ αυτό επιμένει σε μόνιμη λύση.
(…) Οι συνομιλίες, λοιπόν, μπορεί να ήταν θετικές, αλλά η επιθυμία της Τουρκίας να αγοράσει F-35 και μάλιστα να αρθούν οι κυρώσεις και να επανέλθει στο πρόγραμμα των F-35, δεν είναι μια διαδικασία που μπορεί να επιλυθεί άμεσα».
