Το τέλος της μεταπολίτευσης και η απαρχή μιας Νέας Πολιτείας
Γεώργιος Χ. Τορνικάντης
Διανύουμε μία κομβική εποχή και βιώνουμε μία μεγάλη ιστορική στιγμή ως έθνος, ως πολιτισμός και ως κράτος. Η σημερινή εποχή κινείται σε γοργούς ρυθμούς και σε ιλιγγιώδεις ταχύτητες, τις οποίες δεν τις προλαβαίνουμε. Τα γεωπολιτικά δρώμενα και τα ιστορικά γεγονότα εξελίσσονται διαρκώς και εμείς αδυνατούμε να τα ερμηνεύσουμε. Τα βιβλία ιστορίας του μέλλοντος θα αφιερώσουν σελίδες για τους σύγχρονους Έλληνες ως παράδειγμα προς αποφυγή και ως κράτος προς κατεδάφιση.
Στο μόνο που μπορούμε να βασιζόμαστε πλέον, καθότι δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη και καμία ελπίδα στο υπάρχων πολιτικό σύστημα και στην διακυβέρνηση του, είναι ένα θαύμα από τον Τριαδικό Θεό ή μία μεγάλη πνευματική Αφύπνιση μετά από κάποιο καίριο πλήγμα, κι αυτό κατά παραχώρηση της Θείας πρόνοιας.
Όπως έχουμε επισημάνει επανειλημμένως στην ιστοσελίδα μας, πιστεύουμε ακράδαντα ότι διανύουμε το πέρας της μεταπολιτευτικής περιόδου και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι θα προκύψει μετά από την κατάρρευση του δυτικότροπου κρατιδίου της Ελληνικής Δημοκρατίας, είμαστε όμως βελτιόδοξοι και ελπιδοφόροι πως μετά την διάλυση του ψευτορωμέικου, θα αναδυθεί η αληθινή Ελλάδα και μία νέα πολιτεία εις το όνομα της Αγίας Τριάδος.
Αυτή τη στιγμή η παρακμή της Ελλάδας ως κράτος και ο σύγχρονος ελληνισμός ομοιάζουν απίστευτα με την τελευταία περίοδο της ελληνιστικής περιόδου προ της ελεύσεως του Ιησού Χριστού. Επικρατεί πλήρης αποχαύνωση και αποπροσανατολισμός στις λαϊκές τάξεις, διαφθορά και έπαρση στις άρχουσες και κυβερνούσες τάξεις σε σημείο πλήρους αποκοπής από τον λαό σε συναισθηματικό, ψυχολογικό και πολιτισμικό επίπεδο. Η μεσαία τάξη προσπαθεί να διατηρήσει τις επιχειρήσεις της παρατηρώντας μέρα με την μέρα και χρόνο με τον χρόνο τα κέρδη της να μειώνονται σημαντικά και να παραμένει εγκλωβισμένη ανάμεσα σε επιδοτήσεις και σε φοροαπαλλαγές. Ενώ όσοι πολίτες της χώρας είναι ανήσυχοι και αναζητητές μιας εναλλακτικής αλήθειας προσπαθώντας να ξεφύγουν από την οδυνηρή πραγματικότητα μας προστρέχουν στους ”δασκάλους” εναλλακτικών ρευμάτων (βουδισμός, γιόγκα, συμπαντικές ενέργειες, κλπ.) ή τους επαγγελματίες ψυχολόγους, σύμβουλους ψυχικής υγείας και σύμβουλους ζωής (life coaches).
Την ίδια περίοδο που επικρατούσε η ασυδοσία, η βλασφημία και η ακολασία στην ελληνιστική εποχή και οι άνθρωποι έβρισκαν απαντήσεις στα υπαρξιακά τους ερωτήματα στις φιλοσοφικές σχολές (στωικισμός, επικουρισμός, νεοπλατωνισμός, κ.α.) νιώθοντας εγκαταλελειμμένοι από τους εθνικούς τους ”θεούς”, το ίδιο συναίσθημα και η ίδια ανάγκη επικρατεί στον σύγχρονο άνθρωπο και Έλληνα της εποχής που διανύουμε.
Η διαφορά είναι πως τότε ήμασταν υπό την κυριαρχία της παγανιστικής Ρώμης και δεν ήμασταν ανεξάρτητο κράτος. Σήμερα είμαστε ”ανεξάρτητο” κράτος υπό την κηδεμονία της δαιμονικής Ευρώπης. Η πτώση δεν θα είναι μόνο ατομική και προσωπική αλλά συλλογική και πανεθνική. Η Ελλάδα ως κράτος διανύει τον χειρότερο της ιστορικό κατήφορο με πληθώρα κοινωνικών ζητημάτων (Τέμπη, ανεργία, μετανάστευση, εγκληματικότητα, υπογεννητικότητα κ.α.), οικονομικών θεμάτων (μισθοί, επιδοτήσεις, υψηλή φορολογία, ασφαλιστικό, κ.α.), πολιτικών καταστάσεων (έλλειψη αντιπολίτευσης, αποδόμηση εθνικού κυριαρχικού λόγου, πατριδοκαπηλία, προσβολή θρησκευτικού συναισθήματος, κ.α.) και ασφαλώς εθνικών ζητημάτων (Μακεδονικό, Θρακικό, Αιγαίο, Κύπρος, κ.α.) με μία κυβέρνηση όπου φαίνεται αδιάντροπα πως εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα και τα οικογενειακά της δικαιώματα ως αυτόκλητοι κληρονόμοι της Ελλάδος και έναν λαό να είναι τελείως αποστασιοποιημένος από τις διεθνείς καταστάσεις και από την ελληνική πραγματικότητα και εθελούσια διασκορπισμένος μέσα στο καταιγισμό των μικροαπολαύσεων, των ηδονών και των εύκολων πληροφοριών. (φαγητό, σεξ και διαδίκτυο, το νέο τρίπτυχο)
Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας αποτέλεσε την έναρξη της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας μετά την άτακτη φυγή των Συνταγματαρχών. Ήταν αυτή που θεμελίωσε στον 20ο αιώνα την δυτική στρατηγική και την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική στην Ελλάδα. Και ήταν αυτή που έσυρε την πατρίδα μας στο μαντρί της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς όρους και χωρίς ενστάσεις, άνευ εθνικού οράματος και άνευ εθνικής στρατηγικής. Οι υπόλοιπες κυβερνήσεις συνέχισαν την κληρονομιά του Κωνσταντίνου Καραμανλή (ο όρος εθνάρχης είναι προσβλητικός προς το έθνος και την ιστορία), του ανθρώπου δηλαδή που υπήρξε η αρχή του δημοκρατικού πολιτεύματος και της επιστροφής των ασώτων γιων της, μόνο που δεν επέστρεψαν ως μετανοημένοι αλλά λυσσασμένοι από τα ευρωπαϊκά σαλόνια.
Το στρατιωτικό καθεστώς των Συνταγματαρχών έπεσε εξαιτίας της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974 και η Νέα Δημοκρατία επέστρεψε χάριν αυτής της τραγωδίας. Στην δεύτερη φάση της εισβολής, η Δημοκρατία έδειξε το πραγματικό τη πρόσωπο. Δεν επέστρεψε για να υπερασπιστεί το έθνος και τα εθνικά συμφέροντα της αλλά τα δικά της συμφέροντα και τα κοινοβουλευτικά της δικαιώματα. Το ίδιο ακριβώς πράττει σήμερα η κυβέρνηση της χώρας και όλο το πολιτικό φάσμα. Αγωνίζεται να διατηρήσει τα προνόμια της στο εσωτερικό και διαπραγματεύεται με τους Ευρωπαίους, Αμερικάνους και Τούρκους την γη μας και τα ύδατα μας ώστε να παραμείνουν στις θέσεις τους παραπληροφορώντας και συσκοτίζοντας τον λαό με ψευδείς πληροφορίες και ανούσια θεάματα.
Η κοινοβουλευτική μας δημοκρατία έχει ημερομηνία λήξης. Το τέλος θα είναι οριστικό για τους εκπροσώπους της και οδυνηρό για το έθνος μας. Η δημοκρατία επέστρεψε μέσω τραγωδίας και θα μας αφήσει μέσω τραγωδίας. Και όπως τότε ήμασταν μόνοι μας λόγω λανθασμένων χειρισμών του καθεστώτος, έτσι και τώρα είμαστε περιθωριοποιημένοι από τους εταίρους μας Αμερικάνους, Ευρωπαίους και Ρώσους λόγω των επιτήδειων χειρισμών της κυβέρνησης στο Ουκρανικό, στο Αιγαιακό και στην πρωτοπορία της πολιτικής διαφθοράς και απόλυτης εξουσιομανίας.
Ο επερχόμενος παγκόσμιος πόλεμος και η αναπόφευκτη τουρκική εισβολή πλησιάζει και είναι ο μοναδικός τρόπος ώστε να οδηγηθούμε συλλογικά στην πνευματική αφύπνιση και στην ειλικρινή μετάνοια ως έθνος και ως λαός και να συλλογιστούμε πως ο μόνος βέβαιος σύμμαχος μας είναι ο Κύριος και η μόνη που δεν θα μας εγκαταλείψει την ύστατη στιγμή είναι η Μητέρα Του.
Και με την χάριν Του θα μπορέσουμε να αναστηθούμε ξανά ως ελεύθερη πατρίδα και ως Νέα Πολιτεία με ελληνικό πολιτικό λόγο, ελεύθερη κυρίαρχη κρατική βούληση και χριστιανική ορθόδοξη θεώρηση λειτουργώντας ως πολιτειακό πρότυπο και ως πόλος έλξης και θέσης μέσα σε ένα νέο αναδυόμενο πολυπολικό σύστημα. Αυτή την φορά όχι μέσω κάποιου κόμματος (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ), ούτε μέσω ανθρώπων (Καραμανλής, Παπανδρέου, Βενιζέλος) ώστε το έθνος να μην παρασυρθεί από την μαζικότητα ενός κινήματος χάνοντας τον εαυτό του, ούτε να ”θεοποιήσει” κάποιον αρχηγό καταλύοντας το ανθρώπινο πρόσωπο του αλλά εμπιστευόμενος τον Δημιουργό του και δοξολογώντας το όνομα Του, θα αναμένει τον θεόσταλτο εκπρόσωπο Του που θα έρθει σαν αστραπή μέσα σε σκοτεινό καιρό…
Πηγή: neopolitika.gr
Γεώργιος Χ. Τορνικάντης
Διανύουμε μία κομβική εποχή και βιώνουμε μία μεγάλη ιστορική στιγμή ως έθνος, ως πολιτισμός και ως κράτος. Η σημερινή εποχή κινείται σε γοργούς ρυθμούς και σε ιλιγγιώδεις ταχύτητες, τις οποίες δεν τις προλαβαίνουμε. Τα γεωπολιτικά δρώμενα και τα ιστορικά γεγονότα εξελίσσονται διαρκώς και εμείς αδυνατούμε να τα ερμηνεύσουμε. Τα βιβλία ιστορίας του μέλλοντος θα αφιερώσουν σελίδες για τους σύγχρονους Έλληνες ως παράδειγμα προς αποφυγή και ως κράτος προς κατεδάφιση.
Στο μόνο που μπορούμε να βασιζόμαστε πλέον, καθότι δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη και καμία ελπίδα στο υπάρχων πολιτικό σύστημα και στην διακυβέρνηση του, είναι ένα θαύμα από τον Τριαδικό Θεό ή μία μεγάλη πνευματική Αφύπνιση μετά από κάποιο καίριο πλήγμα, κι αυτό κατά παραχώρηση της Θείας πρόνοιας.
Όπως έχουμε επισημάνει επανειλημμένως στην ιστοσελίδα μας, πιστεύουμε ακράδαντα ότι διανύουμε το πέρας της μεταπολιτευτικής περιόδου και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι θα προκύψει μετά από την κατάρρευση του δυτικότροπου κρατιδίου της Ελληνικής Δημοκρατίας, είμαστε όμως βελτιόδοξοι και ελπιδοφόροι πως μετά την διάλυση του ψευτορωμέικου, θα αναδυθεί η αληθινή Ελλάδα και μία νέα πολιτεία εις το όνομα της Αγίας Τριάδος.
Αυτή τη στιγμή η παρακμή της Ελλάδας ως κράτος και ο σύγχρονος ελληνισμός ομοιάζουν απίστευτα με την τελευταία περίοδο της ελληνιστικής περιόδου προ της ελεύσεως του Ιησού Χριστού. Επικρατεί πλήρης αποχαύνωση και αποπροσανατολισμός στις λαϊκές τάξεις, διαφθορά και έπαρση στις άρχουσες και κυβερνούσες τάξεις σε σημείο πλήρους αποκοπής από τον λαό σε συναισθηματικό, ψυχολογικό και πολιτισμικό επίπεδο. Η μεσαία τάξη προσπαθεί να διατηρήσει τις επιχειρήσεις της παρατηρώντας μέρα με την μέρα και χρόνο με τον χρόνο τα κέρδη της να μειώνονται σημαντικά και να παραμένει εγκλωβισμένη ανάμεσα σε επιδοτήσεις και σε φοροαπαλλαγές. Ενώ όσοι πολίτες της χώρας είναι ανήσυχοι και αναζητητές μιας εναλλακτικής αλήθειας προσπαθώντας να ξεφύγουν από την οδυνηρή πραγματικότητα μας προστρέχουν στους ”δασκάλους” εναλλακτικών ρευμάτων (βουδισμός, γιόγκα, συμπαντικές ενέργειες, κλπ.) ή τους επαγγελματίες ψυχολόγους, σύμβουλους ψυχικής υγείας και σύμβουλους ζωής (life coaches).
Την ίδια περίοδο που επικρατούσε η ασυδοσία, η βλασφημία και η ακολασία στην ελληνιστική εποχή και οι άνθρωποι έβρισκαν απαντήσεις στα υπαρξιακά τους ερωτήματα στις φιλοσοφικές σχολές (στωικισμός, επικουρισμός, νεοπλατωνισμός, κ.α.) νιώθοντας εγκαταλελειμμένοι από τους εθνικούς τους ”θεούς”, το ίδιο συναίσθημα και η ίδια ανάγκη επικρατεί στον σύγχρονο άνθρωπο και Έλληνα της εποχής που διανύουμε.
Η διαφορά είναι πως τότε ήμασταν υπό την κυριαρχία της παγανιστικής Ρώμης και δεν ήμασταν ανεξάρτητο κράτος. Σήμερα είμαστε ”ανεξάρτητο” κράτος υπό την κηδεμονία της δαιμονικής Ευρώπης. Η πτώση δεν θα είναι μόνο ατομική και προσωπική αλλά συλλογική και πανεθνική. Η Ελλάδα ως κράτος διανύει τον χειρότερο της ιστορικό κατήφορο με πληθώρα κοινωνικών ζητημάτων (Τέμπη, ανεργία, μετανάστευση, εγκληματικότητα, υπογεννητικότητα κ.α.), οικονομικών θεμάτων (μισθοί, επιδοτήσεις, υψηλή φορολογία, ασφαλιστικό, κ.α.), πολιτικών καταστάσεων (έλλειψη αντιπολίτευσης, αποδόμηση εθνικού κυριαρχικού λόγου, πατριδοκαπηλία, προσβολή θρησκευτικού συναισθήματος, κ.α.) και ασφαλώς εθνικών ζητημάτων (Μακεδονικό, Θρακικό, Αιγαίο, Κύπρος, κ.α.) με μία κυβέρνηση όπου φαίνεται αδιάντροπα πως εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα και τα οικογενειακά της δικαιώματα ως αυτόκλητοι κληρονόμοι της Ελλάδος και έναν λαό να είναι τελείως αποστασιοποιημένος από τις διεθνείς καταστάσεις και από την ελληνική πραγματικότητα και εθελούσια διασκορπισμένος μέσα στο καταιγισμό των μικροαπολαύσεων, των ηδονών και των εύκολων πληροφοριών. (φαγητό, σεξ και διαδίκτυο, το νέο τρίπτυχο)
Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας αποτέλεσε την έναρξη της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας μετά την άτακτη φυγή των Συνταγματαρχών. Ήταν αυτή που θεμελίωσε στον 20ο αιώνα την δυτική στρατηγική και την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική στην Ελλάδα. Και ήταν αυτή που έσυρε την πατρίδα μας στο μαντρί της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς όρους και χωρίς ενστάσεις, άνευ εθνικού οράματος και άνευ εθνικής στρατηγικής. Οι υπόλοιπες κυβερνήσεις συνέχισαν την κληρονομιά του Κωνσταντίνου Καραμανλή (ο όρος εθνάρχης είναι προσβλητικός προς το έθνος και την ιστορία), του ανθρώπου δηλαδή που υπήρξε η αρχή του δημοκρατικού πολιτεύματος και της επιστροφής των ασώτων γιων της, μόνο που δεν επέστρεψαν ως μετανοημένοι αλλά λυσσασμένοι από τα ευρωπαϊκά σαλόνια.
Το στρατιωτικό καθεστώς των Συνταγματαρχών έπεσε εξαιτίας της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974 και η Νέα Δημοκρατία επέστρεψε χάριν αυτής της τραγωδίας. Στην δεύτερη φάση της εισβολής, η Δημοκρατία έδειξε το πραγματικό τη πρόσωπο. Δεν επέστρεψε για να υπερασπιστεί το έθνος και τα εθνικά συμφέροντα της αλλά τα δικά της συμφέροντα και τα κοινοβουλευτικά της δικαιώματα. Το ίδιο ακριβώς πράττει σήμερα η κυβέρνηση της χώρας και όλο το πολιτικό φάσμα. Αγωνίζεται να διατηρήσει τα προνόμια της στο εσωτερικό και διαπραγματεύεται με τους Ευρωπαίους, Αμερικάνους και Τούρκους την γη μας και τα ύδατα μας ώστε να παραμείνουν στις θέσεις τους παραπληροφορώντας και συσκοτίζοντας τον λαό με ψευδείς πληροφορίες και ανούσια θεάματα.
Η κοινοβουλευτική μας δημοκρατία έχει ημερομηνία λήξης. Το τέλος θα είναι οριστικό για τους εκπροσώπους της και οδυνηρό για το έθνος μας. Η δημοκρατία επέστρεψε μέσω τραγωδίας και θα μας αφήσει μέσω τραγωδίας. Και όπως τότε ήμασταν μόνοι μας λόγω λανθασμένων χειρισμών του καθεστώτος, έτσι και τώρα είμαστε περιθωριοποιημένοι από τους εταίρους μας Αμερικάνους, Ευρωπαίους και Ρώσους λόγω των επιτήδειων χειρισμών της κυβέρνησης στο Ουκρανικό, στο Αιγαιακό και στην πρωτοπορία της πολιτικής διαφθοράς και απόλυτης εξουσιομανίας.
Ο επερχόμενος παγκόσμιος πόλεμος και η αναπόφευκτη τουρκική εισβολή πλησιάζει και είναι ο μοναδικός τρόπος ώστε να οδηγηθούμε συλλογικά στην πνευματική αφύπνιση και στην ειλικρινή μετάνοια ως έθνος και ως λαός και να συλλογιστούμε πως ο μόνος βέβαιος σύμμαχος μας είναι ο Κύριος και η μόνη που δεν θα μας εγκαταλείψει την ύστατη στιγμή είναι η Μητέρα Του.
Και με την χάριν Του θα μπορέσουμε να αναστηθούμε ξανά ως ελεύθερη πατρίδα και ως Νέα Πολιτεία με ελληνικό πολιτικό λόγο, ελεύθερη κυρίαρχη κρατική βούληση και χριστιανική ορθόδοξη θεώρηση λειτουργώντας ως πολιτειακό πρότυπο και ως πόλος έλξης και θέσης μέσα σε ένα νέο αναδυόμενο πολυπολικό σύστημα. Αυτή την φορά όχι μέσω κάποιου κόμματος (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ), ούτε μέσω ανθρώπων (Καραμανλής, Παπανδρέου, Βενιζέλος) ώστε το έθνος να μην παρασυρθεί από την μαζικότητα ενός κινήματος χάνοντας τον εαυτό του, ούτε να ”θεοποιήσει” κάποιον αρχηγό καταλύοντας το ανθρώπινο πρόσωπο του αλλά εμπιστευόμενος τον Δημιουργό του και δοξολογώντας το όνομα Του, θα αναμένει τον θεόσταλτο εκπρόσωπο Του που θα έρθει σαν αστραπή μέσα σε σκοτεινό καιρό…
Πηγή: neopolitika.gr
Πηγή: i-epikaira.blogspot.com
