Μπορεί η Ελλάδα να προασπίσει τα δικαιώματά της χωρίς πόλεμο;

του Παντελή Σαββίδη
Σύμφωνα με την «Καθημερινή» η Ελλάδα ΔΕΝ εγκαταλείπει την ιδέα πόντισης καλωδίου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας που να την συνδέει με την Κύπρο. Και πολύ καλά κάνει.
Οι λόγοι είναι και χρηστικοί (μεταφορά ενέργειας στο νησί) και οικονομικοί αλλά και πολιτικοί. Σε τι συνίστανται οι πολιτικοί; Στο ότι δεν μπορεί να υποχωρεί μια χώρα σαν την Ελλάδα (μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ) επειδή πιέζεται από την Τουρκία. Αν υποχωρήσει είναι σαν να παραδέχεται την δορυφοροποίησή της.
Όπως είπε και ο κ. Ροζάκης, απεμπολήσαμε δικαιώματά μας στην Κάσο. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε αν δεν το αποδεχθεί η Τουρκία.

Το θέμα γίνεται, ακόμη, σοβαρότερο επειδή η πόντιση καλωδίου είναι μονομερές δικαίωμα ακόμη και αν η ΑΟΖ από την οποία θα διέλθει ανήκει σε άλλο κράτος.
Αντιλαμβάνεστε το μήνυμα που στέλνει η Τουρκία; «Θα κάνετε ό,τι σας υπαγορεύω ακόμη και αν αυτό βρίσκεται εκτός δικαίου. Δίκαιο είναι η βούληση της Άγκυρας».
Η Ελλάδα, λοιπόν, θα επιμείνει στην πόντιση υπό την εξής προϋπόθεση: Θα παρακολουθεί την διαδικασία πόντισης γαλλικό πολεμικό (η Γαλλία έχει συμφέρον από την πόντιση και την μεταφορά ενέργειας) και θα ενεργοποιηθεί και το Ισραήλ στο οποίο θα καταλήγει το καλώδιο.
Να, λοιπόν, μια λύση, αποδεκτή υπό τις παρούσες συνθήκες.
Και λέω υπό τις παρούσες συνθήκες διότι η Ελλάδα τα πολλά χρόνια της μεταπολίτευσης δεν κατάφερε να διαμορφώσει ένα αμυντικό σύστημα αποτροπής ώστε να μην περνά από τις σκέψεις της Τουρκίας η παρεμπόδιση τέτοιων ενεργειών.
Αυτό είναι το μείζον πολιτικό πρόβλημα το οποίο πρέπει να λυθεί από μια κυβέρνηση η οποία θα θελήσει να το λύσει.
Η σημερινή κυβέρνηση κινείται μεταξύ του να παραδεχθεί την δορυφοροποίησή της από την Τουρκία ή να συνταχθεί με το Ισραήλ με το οποίο πρέπει να αναπτύξει στενότερους στρατιωτικού χαρακτήρα δεσμούς εκεί που υπάρχουν κοινά συμφέροντα. Για να γίνω κατανοητός, με το Ισραήλ η Ελλάδα έχει κοινό συμφέρον να αντιμετωπίσουν από κοινού τον ηγεμονισμό της Τουρκίας. Δεν έχουν κοινό συμφέρον να δολοφονούν Παλαιστίνιους. Η Ελλάδα δεν έχει κανέναν λόγο να βρίσκεται απέναντι στους Παλαιστίνιους. Άρα, μπορούν να συνεργαστούν στην αντιμετώπιση της Άγκυρας, ακόμη και μαζί με άλλους. (ΗΑΕ, Σαουδική Αραβία, Αίγυπτος αν θέλει).
Το σχόλιο απευθύνεται στους λογικά σκεπτόμενους φίλους της Νέας Δημοκρατίας που μαζί με τους τυφλούς οπαδούς της θέτουν το ερώτημα σχετικά με την Κάσο και το καλώδιο: τι θέλετε να κάνει η κυβέρνηση; Πόλεμο;
Βλέπετε, λοιπόν, πως δεν υπάρχει αυτό το μονοδιάστατα μανιχαϊστικό δίλημμα. Μπορείς να προασπίσεις τα δικαιώματά σου χωρίς να καταφύγεις σε πόλεμο.
Βεβαίως, η κρατική και εθνική σου αξιοπρέπεια επιβάλλει να μπορείς να το κάνεις μόνος σου. Να μην χρειάζεσαι, δηλαδή, με το παραμικρό την βοήθεια συμμάχων σου που κάποια στιγμή θα σε βαρεθούν. Αλλά αυτό σημαίνει πως πρέπει να αναπτύξεις στο μέγιστο βαθμό την αποτροπή σου. Και σήμερα, η τεχνολογία σου δίνει αυτήν την δυνατότητα. Για όσους δεν καταλαβαίνουν, αποτροπή δεν σημαίνει πόλεμος. Αντιθέτως είναι η μόνη δυνατότητα για να μην κάνεις πόλεμο αν δεν θέλεις να παραδοθείς. Αν θέλεις να παραδοθείς, τίποτε δεν σε σώζει. Στην Ελλάδα έχει αναπτυχθεί ένα κίνημα που έχει, ήδη, παραδοθεί στην Τουρκία. Και θέλει να πείσει και εμάς. Οι ημέρες είναι επίκαιρες. Το κίνημα έχει τις ρίζες του στο 1821. Ίσως και νωρίτερα. Θυμάστε τι είπε ο Κολοκοτρώνης. Τα ίδια ισχύουν και σήμερα.
Χρειάζεται, λοιπόν, μια κυβέρνηση που θα έχει το θάρρος να πάρει αποφάσεις. Η σημερινή, υπο τον Μητσοτάκη, δεν μπορεί. Και βουλιάζει στον βούρκο της διαφθοράς.
ΥΓ1: στο επίμαχο δίλημμα Τουρκία ή Ισραήλ, η στήλη τάσσεται με το Ισραήλ, με επέκταση της στρατιωτικής συνεργασίας στα ΗΑΕ, τη Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο. Φυσικά, η Κύπρος είναι σε όλα μέσα.
ΥΓ2: πρέπει να είχε ενδιαφέρον και απο πλευράς έντασης ο διάλογος του πρωθυπουργού με τον ισραηλινό ΥΠΕΞ κατά την τελευταία σύνοδο της τριμερούς στην Αθήνα. Πρέπει να τα έθεσε χύμα ο ισραηλινός.
Πηγή: anixneuseis.gr

Πηγή: i-epikaira.blogspot.com