Πρωτοπρ. Ἰωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)
Ὄχι. Δὲν εἶναι πολιτισμὸς ἡ Ὀρθοδοξία, καὶ ἂς τὴν ὀνομάζη ὁ Toynbee Ὀρθόδοξο πολιτισμό. Γιατί; Διότι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἐπιστήμη καὶ μάλιστα ἰατρικὴ ἐπιστήμη σύμφωνα μὲ τὰ σημερινὰ κριτήρια. Ὄχι πολιτισμός.
Δὲν εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία πολιτικὸ ἢ κοινωνικὸ σύστημα. Διότι ἀναφέρεται στὴν προσωπικὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, δηλαδὴ στὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς του.
Ἡ Ὀρθοδοξία βασίζεται σ’ αὐτὰ τὰ δύο: Στὸ «ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο» (Ἰω. 1, 14) καὶ στὸ «ἐν τῷ Ἅδη οὐκ ἔστι μετάνοια».
Ἀλλὰ ἡ Ὀρθοδοξία δὲν εἶναι οὔτε θρησκεία. Δὲν εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία μία θρησκεία ὅπως ὅλες οἱ ἄλλες θρησκεῖες.
Ἡ Ὀρθοδοξία ξεχωρίζει ἀπὸ ἕνα μοναδικὸ φαινόμενο, ποὺ δὲν ὑπάρχει στὶς ἄλλες θρησκεῖες. Αὐτὸ εἶναι ἀνθρωπολογικὸ καὶ θεραπευτικό. Σ’ αὐτὸ διαφέρει.
Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι μία θεραπευτικὴ ἀγωγὴ ποὺ θεραπεύει τὴν ἀνθρώπινη προσωπικότητα.
Σέβεται ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν ἀγαπᾶ. Δὲν μπορεῖ ὅμως νὰ θεραπεύση κάποιον μὲ τὸ ζόρι. Θεραπεύει μόνο ὅσους θέλουν νὰ θεραπευθοῦν καὶ τοῦ ζητοῦν νὰ τοὺς θεραπεύση.
Πρέπει κάποιος ἀπὸ μόνος του, χωρὶς καταναγκασμό, χωρὶς καταπίεσι, ἐλεύθερα νὰ προσέλθη στὴν Ἐκκλησία, στοὺς κατάλληλους ἀνθρώπους, ποὺ ἔχουν τὴν φώτισι καὶ τὴν ἐμπειρία καὶ κατέχουν τὴν θεραπευτικὴ μέθοδο τῆς Ὀρθοδόξου παραδόσεως, καὶ σ' ἐκείνους νὰ κάνη ὑπακοὴ γιὰ νὰ βρῇ θεραπεία.
(Αναρτήθηκε από τον Φ.Μ )
