Γράφει ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΙΑΖΙΑΣ
Επίτιμος Α/ΓΕΣ
Ο ναύαρχος , Διοικητής της Διοίκησης Ινδο-Ειρηνικού των ΗΠΑ, πρόσφατα είπε σε ακροατήριο του Ινστιτούτου Brookings, ότι αρχικά οι ΗΠΑ έστελναν λιγότερο πολύτιμο αμυντικό υλικό στην Ουκρανία, κάτι που δεν επηρέασε βαθιά την ετοιμότητα των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων . Όμως η πρόσφατη κίνηση να δώσουμε προηγμένα όπλα μεγάλου βεληνεκούς στην Ουκρανία ,εξαντλεί τα αποθέματα των ΗΠΑ.
Κάτι δηλαδή που έγινε και από την Χώρα μας , βέβαια σε ανάλογη κλίμακα του μεγέθους των ενόπλων δυνάμεων και των δυνατοτήτων αυτών .
Στην Χώρα μας ουδείς «μίλησε» και όσοι εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους και τις συνεπείες από την μείωση των προβλεπόμενων αποθεμάτων με την χορήγηση οπλικών συστημάτων και πυρομαχικών στην Ουκρανία , κατηγορήθηκαν ως «ρωσόφιλοι» και λοιδορήθηκαν από τα κυβερνητικά «παπαγαλάκια».
«Αναλυτής πλέον» και «φωτογραφικός» αστέρας έλεγε πρόσφατα σε τηλεοπτική εκπομπή με στόμφο , ότι χορηγήθηκαν στην Ουκρανία οπλικά συστήματα μη επιχειρησιακά…Ομως ο «Αναλυτής» αυτός ήταν δεδομένο ότι στην σταδιοδρομία του στην «Αττική» δεν είχε εκτελέσει βολή με τα Α/Α Stinger, δεν είχε εκτελέσει βολή με τους Εκτοξευτές RM-70, δεν είχε εκτελέσει βολές με με αυτοκινούμενα και ρυμουλκούμενα πυροβόλα 155χιλ., ακομη και με 105 χιλ , δεν είχε εκτελέσει βολές με τα παροχημενα και με τεράστια τεχνικά προβλήματα μεν, αλλα υπαρκτά και με επιχειρησιακή αποστολή στα νησιά μας BMP-1, δεν είχε δει τα δεδομένα επιχειρησιακα αποτελέσματα των πυρομαχικών αυτών των οπλικών συστημάτων στο πεδίο και δεν αντελήφθη την επιχειρησιακή αξία αυτών των πυρομαχικών . Το κυριότερο όμως είναι ότι δεν αντελήφθηκε ότι αυτά τα δωρεάν χορηγηθέντα υλικά ηταν από το προβλεπόμενα αποθέματα και τα οποία δύσκολα αντικαθίστανται πλέον αφού τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα και γενικα η πολεμική μας βιομηχανία φυτοζώει στις μέρες μας……..ενώ λόγος για αγορά δεν γίνεται .
Φαίνεται πλέον ότι για μια «καρέκλα», αλλά και για πολλά ευρώ , κάποιοι δεν έφεραν καμμία επιφυλαξη δεν εξέφρασαν ούτε καν ενδοιασμούς στην «δωρεάν» παραχώρηση επιχειρησιακού υλικού στην Ουκρανία .
Είναι δεδομένο ότι η διάθεση πολεμικού υλικού στην Ουκρανία άκριτα, χωρίς σχέδιο αναπληρώσης τουλάχιστον σε άμεσο χρονικό διάστημα , έχει επιπτώσεις στις επιχειρησιακές δυνατότητες του Στρατού μας . Αυτό ευθέως λέγει και ο Αμερικανός ναύαρχος , κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου στην ηγεσία του , πάντα σε σχέση με την Ρωσία και βέβαια με την Κίνα .
Η θέση της Ελλάδας, τουλάχιστον ως προς την αποστολή όπλων στην Ουκρανία ,θα κριθεί στις μελλοντικές ρωσο-ελληνικές σχέσεις σε όλα τα επίπεδα. Και οικονομικά και γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά . Όχι βέβαια στη λογική του «ξανθού γένους» που όλο έρχεται να μας σώσει κι όλο μένει στη θέση του. Όχι στη λογική ανόητων ρωσόφιλων που βλέπουν ότι η Ρωσία ως ορθόδοξη χώρα θα μας συνδράμει επειδή κι εμείς είμαστε ορθόδοξοι. Ούτε στην ανόητη λογική παλαιοκομμουνιστών που βλέπουν τον Πούτιν ως τον συνεχιστή της σοβιετικής αυτοκρατορίας .
Αυτό σημαίνει ότι δε μπορεί να είσαι εχθρός με μια από τις μεγαλύτερες και ισχυρότερες χώρες του κόσμου, η οποία τυγχάνει να βρίσκεται και στην αυλή σου.
Δε μπορεί να είσαι εχθρός μελλοντικά με μια Ρωσία που συνορεύει με την Τουρκία και που ο Ερντογάν χρησιμοποιεί καλά το παιχνίδι της διπλωματίας ώστε να έχει καλυμμένα τα νώτα του.
Δε μπορείς να είσαι σε μόνιμη κόντρα με τη Ρωσία όταν έρχονται εκατομμύρια ευρώ μέσω του τουρισμού.
Ούτε μπορείς να είσαι απέναντι από μια χώρα που απειλεί όλη την Ευρώπη μέσω της δύναμής της στην ενέργεια.
Η ελληνική Κυβέρνηση, οφείλει, έστω και τώρα , να κρατήσει τις δυνατές αποστάσεις από τον πόλεμο στην Ουκρανία , μέσα στο θεσμικό βέβαια πλαίσιο της Συμμαχίας και σύμφωνα με την βασική αρχή της εξωτερικής μας πολιτικής , που είναι η εξυπηρέτηση των εθνικών μας συμφερόντων . Ο πόλεμος αυτός υπερβαίνει κατά πολύ τις ελληνικές δυνατότητες. Η πλειονότητα των Δυτικών Χωρών κράτησαν τέτοιες αποστάσεις. Τον ελληνισμό , αυτή την περίοδο, θα έπρεπε να τον απασχολεί αποκλειστικά η αντιμετώπιση της ορατής και δεδομένης τουρκικής απειλής και όχι η «κήρυξη πολέμου» κατά της Ρωσίας.
Με κάποιο τρόπο οι ελληνορωσικές σχέσεις θα πρέπει να βελτιωθούν. Όχι να προσδεθούμε στο ρωσικό άρμα, άλλωστε έχουμε εδώ και δεκαετίες επιλέξει στρατόπεδο.
Αλλά στο πώς θα έχουμε μια ανεκτή, φιλική, διπλωματική σχέση και έναν ανοικτό δίαυλο επικοινωνίας προκειμένου να επιλύονται ζητήματα που ανακύπτουν.
Η Ελλάδα επίσημα είναι στη λίστα των εχθρικών χωρών για την Μόσχα εδώ και καιρό, και αυτό θα παίξει ρόλο και μετά την λήξη του ουκρανικού πολέμου, και μιας πιθανής συμφωνίας ΗΠΑ-Ρωσίας .Όπως και να λήξει ο πόλεμος στην Ουκρανία, το μόνο σίγουρο θα είναι στο τέλος ότι, η Ελλάδα, θα έχει χάσει πιο πολλά από ότι προσδοκούσε ότι θα κέρδιζε από αυτόν, όντας στην ορθή πλευρά της ιστορίας, την οποία γράφουν πάντα οι νικητές.
__________________________
Αναρτήθηκε από τον Στρατηγό κ. Αθαν. Καραντζίκο
