(Αναζήτηση των πραγματικών αιτίων της εχθρότητας κατά του Χριστιανισμού)
Η εχθρότητα του σύγχρονου κόσμου και ιδιαίτερα του δυτικού, κατά του Χριστιανισμού είναι ένα αρκετά ανησυχητικό γεγονός. Μετά τα απαράδεκτα δρώμενα στην Γαλλία, κατά την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων, με τις βλάσφημες και προκλητικές παραστάσεις βεβηλώσεων Ιερών Προσώπων της χριστιανικής μας πίστεως και των αρχών της, την «σκυτάλη» πήρε η Γερμανία, με μια άκρως βλάσφημη παράσταση όπερας, η οποία ξεσήκωσε σφοδρό σάλο στην Γερμανία και σε όλο τον κόσμο.
Περί τίνος πρόκειται;
Αυτή η – πραγματικά – αηδιαστική όπερα, βασίζει την ύπαρξή της αποκλειστικά στην βλασφημία του Χριστού με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Και μόνο το να αναφερθεί ακροθιγώς το τι γίνεται επί σκηνής, προκαλεί αποτροπιασμό. Γι’ αυτό ζητώ συγγνώμη προκαταβολικώς, αλλά θεωρώ ότι πρέπει να ενημερώνεται ο κόσμος σε τι βάραθρο κόλασης βυθίζεται ο δυτικός πολιτισμός. Η παράσταση “Sancta” λοιπόν, περιλαμβάνει μια γυναίκα που υποδύεται τον ρόλο ενός έκφυλου τοξικομανή που παραπέμπει σε “Ιησού”, αλλά και γυμνές “καλόγριες”, σαδομαζοχιστικές πράξεις, κατάποση αίματος, αυτοτραυματισμούς, λεσβιακές πράξεις με πραγματικό σεξ επί σκηνής, ακόμα και παρουσίαση του σταυρού ως ερωτικό βοήθημα αυτοϊκανοποίησης!
Σε μια σκηνή της παράστασης, ένα κομμάτι από τη σάρκα ενός “καλλιτέχνη” “κόβεται” και “ψήνεται στη σχάρα medium rare”, σύμφωνα με την τοπική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung, για να συμβολίσει την Θεία Ευχαριστία και το σώμα του Χριστού»!
Και συνεχίζει ο κ. Ε. Ανδρώνης: «Σύμφωνα με τους παραγωγούς, υποτίθεται ότι η όπερα Sancta είναι μια καυστική διαμαρτυρία απέναντι στην Καθολική Εκκλησία και την καταπίεση που άσκησε διαχρονικά στις γυναίκες και τη σεξουαλικότητά τους. Μα ήδη έχει γίνει αντιληπτό ότι εδώ δεν μιλάμε για κριτική στα πλαίσια της τέχνης, αλλά για εωσφορική αποκτήνωση υπέρτατου βαθμού που δεν έχει καμία σχέση με την τέχνη».
Ακολούθως σχολιάζει: «Το σιχαμερό και κιτς θέαμα της όπερας “Sancta”, δεν παρουσιάζει κάτι νέο από πλευράς βλασφημίας. Ακολουθεί την πεπατημένη. Απουσία ταλέντου, εύκολες ακρότητες, έξαψη της περιέργειας, εύκολο χρήμα. Τέτοιου είδους “καλλιτεχνικές” κτηνωδίες γίνονται εδώ και δεκαετίες στον “underground” χώρο της μουσικής, του κινηματογράφου, του θεάτρου κ.λπ. Αυτό που αλλάζει στην εποχή μας, είναι ότι αυτά τα εκτρώματα φεύγουν από τα “υπόγεια” και εξελίσσονται σε παραστάσεις “πρώτης γραμμής” που γίνονται ανάρπαστες στο ευρύ κοινό. Στέφονται με δάφνες λαϊκής αποδοχής. Μετά τον σάλο που προκλήθηκε με τις αντιδράσεις της καθολικής εκκλησίας, η όπερα “Sancta” ξεπούλησε τα 7.000 εισιτήρια για τις πέντε ακόμα παραστάσεις στη Στουτγάρδη αλλά και για τις δυο που έχουν προγραμματιστεί τον Νοέμβριο στο Βερολίνο»!
Κι ακόμα παρατηρεί ότι, «Την ίδια στιγμή στη Γερμανία διώκονται αγρίως όσοι αρθρώσουν μισή κουβέντα για το Ισλάμ. Τα ίδια και για τη “θρησκεία” της woke ατζέντας. Ο ποδοσφαιριστής της Βόλφσμπουργκ, Κέβιν Μπέρενς, διασύρθηκε ως “ομοφοβικός” από όλα τα γερμανικά ΜΜΕ, επειδή αρνήθηκε να βάλει την υπογραφή του σε μια φανέλα της ομάδας με τα χρώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Είναι πασιφανές ότι μόνο ο χριστιανισμός ενοχλεί το εωσφορικό συνδικάτο που κυβερνά τη Δύση. Μην τα ξαναλέμε αυτά. Τα είδαμε και στους Ολυμπιακούς του Παρισιού. Θα τα βλέπουμε όλο και πιο συχνά. Όσον αφορά τα θεάματα τύπου “Sancta”, δεν χρειάζεται καν – νομίζω – να μπούμε σε κουβέντα για τα όρια της τέχνης. Εδώ μιλάμε για απόλυτο αυτοεξευτελισμό του ανθρώπου, που βαφτίζει “τέχνη” το να τσαλαβουτάει στα περιττώματά του, μεταφορικά ΚΑΙ κυριολεκτικά»!
Φρίττουμε το ίδιο και εμείς, μαζί με τον εκλεκτό συντάκτη του δημοσιεύματος, όπως φρίττει και κάθε ορθά σκεπτόμενος άνθρωπος, που δεν έχει αλλοτριωθεί από το «πνεύμα» του σύγχρονου «δικαιωματισμού» και την εσχατολογικού τύπου αποστασία. Είναι φανερό, από τοιαύτα γεγονότα, ότι ο σύγχρονος άνθρωπος έχει αποστασιοποιηθεί από το Θεό και την χριστιανική πίστη και έχει «βουτηχτεί» στις υλιστικές απολαύσεις, στον ευδαιμονισμό, στον ηδονισμό χωρίς φραγμούς, στην ικανοποίηση κάθε ατομικής επιθυμίας. Αλλά, όμως πρέπει να αναζητήσουμε τα αίτια αυτής της αποστασίας.
Στεκόμαστε στην παρατήρηση του κ. Ε. Ανδρώνη, ότι «Σύμφωνα με τους παραγωγούς, υποτίθεται ότι η όπερα Sancta είναι μια καυστική διαμαρτυρία απέναντι στην Καθολική Εκκλησία και την καταπίεση που άσκησε διαχρονικά στις γυναίκες και τη σεξουαλικότητά τους». Θεωρούμε πολύ σημαντική αυτή την λεπτομέρεια, διότι, όπως έχουμε αποκαλύψει και γράψει πολλές φορές, η κατάπτωση του σύγχρονου κόσμου έχει την αιτία της. Δεν είναι άλλη από την διαχρονική κατάπτωση του παρεφθαρμένου δυτικού Χριστιανισμού, ο οποίος οδηγεί την Δύση από πτώση σε πτώση. Και τούτο, διότι, αν η Θεία Χάρις είναι αυτή η οποία αναγεννά τα ανθρώπινα πρόσωπα και στηρίζει τις κοινωνίες, η απουσία της φέρνει καταστροφικά αποτελέσματα. Εν προκειμένω, ο δυτικός αιρετικός Χριστιανισμός, απογυμνωμένος από την Θεία Χάρη, όχι μόνον δεν μπόρεσε να αναγεννήσει τα ανθρώπινα απρόσωπα και να στηρίξει τις δυτικές κοινωνίες, αλλά λειτούργησε ως ολετήρας.
Αυτό αποδεικνύεται κάλλιστα από το γεγονός, ότι η δυτική «εκκλησία» υπήρξε πρωτοπόρος στην διαφθορά και την ηθική σήψη. Οι πλέον διαβόητοι γνωστοί διεφθαρμένοι στην Δύση υπήρξαν οι παράγοντες της «εκκλησίας». Οι πρώτοι διδάξαντες την ακολασία ήταν μια μεγάλη σειρά «Παπών», με ακολούθους τους τον παπικό «κλήρο». Αυτό αποδεικνύει και η σύγχρονη ηθική σήψη στον Παπισμό, με τις χιλιάδες περιπτώσεις εγκλημάτων παιδεραστίας και παιδοφθορίας από χιλιάδες εγκληματίες φραγκοπαπάδες! Πόσο δικαιούται ο Παπισμός να μιλάει σήμερα και να «στιγματίζει» την σύγχρονη αποστασία και ηθική σήψη, όταν ο παπικός «κλήρος» είναι κυριολεκτικά βουτηγμένος στην ακολασία; Πως μπορεί να διαμαρτύρεται για παραστάσεις, όπως η «Sancta», η οποία, επί της ουσίας, σαρκάζει αυτή την ίδια την κατάπτωση και σήψη της παπικής και γενικά της δυτικής Χριστιανοσύνης;
Φυσικά καταδικάζουμε κάθε ύβρη, βλασφημία και γελοιοποίηση των Ιερών Προσώπων της χριστιανικής μας πίστης και αυτή την ίδια την πίστη μας. Κανένας δεν επιτρέπεται να υβρίζει, να βλασφημεί και να χλευάζει την πίστη οποιουδήποτε. Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, η αληθινή Εκκλησία του Χριστού, ουδέποτε έψεξε, πολλώ δε μάλλον εδίωξε, οιονδήποτε στην δισχιλιόχρονη ιστορική της πορεία για την πίστη του, αντίθετα Εκείνη διώχτηκε και διώκεται. Αλλά έχουμε την υποχρέωση να αναζητούμε την αλήθεια, τα πραγματικά αίτια της σύγχρονης τραγικής κατάστασης.
Έχουμε αναφερθεί σε πάμπολλες ανακοινώσεις μας την συντριπτική ποικιλότροπη κατάπτωση του δυτικού κόσμου και κύρια στον πνευματικό και ηθικό ξεπεσμό του. Η Δύση, και ειδικά η Ευρώπη, απογοητευμένη από την μακραίωνη τυραννία του απόλυτα παρεφθαρμένου αιρετικού Χριστιανισμού, αποτινάζει, με γοργούς ρυθμούς, και τα τελευταία ίχνη του στη γηραιά ήπειρο και τον σαρκάζει με τους πλέον ακραίους τρόπους! Τον σαρκάζει και τον γελοιοποιεί μη φοβούμενη πια το Θεό, καθότι ο «θεός» της δυτικής Χριστιανοσύνης είναι πλέον νεκρός, όπως διαπίστωσε και διακήρυξε ο «ληξίαρχός» του, ο Φρειδερίκος Νίτσε, πριν από ενάμισι αιώνα! «Φονιάς» του η ίδια η δυτική «εκκλησία» (παπική και προτεσταντική), η οποία, αποκομμένη από τον ενιαίο και αδιαίρετο κορμό της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, δημιούργησε έναν παραχαραγμένο Χριστιανισμό, «κομμένο και ραμμένο» στα «μέτρα» του αγροίκου φεουδαρχικού φραγκισμού. Δημιούργησε έναν «θεό» απόλυτα αντίθεου του αληθινού Τριαδικού Θεού, Τον Οποίο μας αποκάλυψε ο Σαρκωμένος Υιός Του και κατενόησε η Αγία Του Εκκλησία. Ένα τερατώδες κατασκεύασμα του δαιμονικού σχολαστικισμού, έναν άτεγκτο και ανελέητο ουράνιο τύραννο, κατ’ εικόνα και ομοίωση του βάρβαρου φεουδάρχη Φράγκου Αυτοκράτορα, ο οποίος θρονιάστηκε στον αγιασμένο πατριαρχικό θρόνο του σεβασμίου Πατριαρχείου της Δύσης τον 11ο αιώνα (και ως θρησκευτικός αρχηγέτης), εκθρονίζοντας τον κανονικό Πατριάρχη – Πάπα της αληθινής Εκκλησίας. Έναν «θεό» απαράδεκτο για κάθε ελευθερόφρονα και ορθά σκεπτόμενο άνθρωπο, τον οποίο απορρίπτει μετά βδελυγμίας ο σύγχρονος άνθρωπος.
Αυτόν τον τερατώδη «θεό» σαρκάζει λοιπόν ο δυτικός κόσμος και μαζί τους επί γης «αντιπροσώπους» του και τις «εκκλησίες» του. Σαρκάζει και γελοιοποιεί αυτούς που στο όνομα του τερατώδη αυτού «θεού», επέδραμαν στην ευρωπαϊκή ήπειρο, σκότωσαν, έκαναν γενοκτονίες, εξαφάνισαν τους Ρωμαίους Ορθοδόξους και μαζί τον ρωμαίικο ορθόδοξο τρόπο ζωής και πολιτείας, μεταβάλλοντάς τους σε δουλοπάροικους, σε οικτρά ανδράποδα. Αυτούς που έκαιγαν στις «ιερές πυρές» εκατομμύρια «αιρετικών», για περισσότερα από 700 χρόνια, με την φρικώδη «Ιερή Εξέταση». Σαρκάζουν αυτούς που τους πωλούσαν δαιμονικά «συγχωροχάρτια» για να ρέει πλούτος στα παπικά παλάτια, όπου διαδραματίζονταν οι χειρότερες (ως τότε) ασέβειες, ανηθικότητες και ανείπωτα «ιερά» εγκλήματα. Σαρκάζουν αυτούς που καταδίωκαν, συκοφαντούσαν και φόνευαν τους λειτουργούς της επιστήμης. Σαρκάζουν τους υποκινητές των ατέρμονων και φονικότατων θρησκευτικών πολέμων και τις ανελέητες σφαγές «αιρετικών», όπως αυτή των 30.000 Ουγενότων (Νύχτα Αγίου Βαρθολομαίου), προκειμένου να περιφρουρηθούν τα φεουδαρχικά «δικαιώματα» των «Παπών». Σαρκάζουν τους δολοφόνους αποικιοκράτες, τους οποίους ακολουθούσαν στίφη «ιεραποστόλων», «ευλογώντας» τις γενοκτονίες, όσων αντιστέκονταν στην αποικιοκρατία. Σαρκάζουν τις διαχρονικές σφαγές των ουνιτών και την γενοκτονία των 880.000 νεκρών Σέρβων Ορθοδόξων, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, με τις «ευλογίες» του Βατικανού και του παπικού ψευτο-αγίου Α. Στέπινατς. Σαρκάζουν για το σκοτεινό ρόλο του Βατικανού κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το οποίο υπέγραφε «κονκορδάτα» με τον φασισμό και τον ναζισμό. Σαρκάζει για την φρικώδη διαχρονική ανηθικότητα του παπικού «κλήρου», την οποία απέκρυπτε το Βατικανό και έφερε στο φως της δημοσιότητας η κοσμική εξουσία και την δικάζει η κοσμική δικαιιοσύνη, ως συνεπέστερη της «ιερής» παπικής! Σαρκάζουν τέλος τα ατέλειωτα οικονομικά εγκλήματα, το εμπόριο όπλων, την στήριξη δικτατορικών καθεστώτων, κλπ.
Έχουμε τονίσει και άλλοτε ότι, οι λογίς χριστιανομάχοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν, να κάμουν την διάκριση μεταξύ γνησίου και ανόθευτου Χριστιανισμού και παρεφθαρμένου. Ρίχνουν στο ίδιο «τσουβάλι» τις αιρέσεις και την Ορθοδοξία μας, η οποία δεν μπορεί κανένας να της καταλογίσει παραφθορές και εγκλήματα, σαν αυτά του αιρετικού δυτικού Χριστιανισμού. Ουδέποτε κάνουν τη διάκριση μεταξύ της αδιάφθορης Ορθοδοξίας με τις διεφθαρμένες αιρετικές ομάδες. Σαρκάζονται το ίδιο η άσπιλη Εκκλησία του Χριστού και οι βεβαρημένες με εγκλήματα και ηθική σήψη αιρέσεις. Σαρκάζεται ο ανύπαρκτος μισάνθρωπος και τυραννικός «θεός» του δυτικού Χριστιανισμού, με τον αληθινό Θεό της Εκκλησία μας, τον Θεό της αγάπης και του άμετρου ελέους, «ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (Α΄Τιμ.2,4).
Περαίνουμε την ανακοίνωσή μας, εκφράζοντας την δυσφορία μας, από το ότι είμαστε αναγκασμένοι να απολογούμαστε για τα εγκλήματα των αιρέσεων, υπερασπιζόμενοι την Αγία μας Εκκλησία, επειδή δεν γίνεται η απαραίτητη διασαφήνιση. Επίσης ανησυχούμε για την γενικότερη αποστασία του σύγχρονου κόσμου και ιδιαίτερα του δυτικού, ο οποίος τείνει να αποτινάξει και τα τελευταία ίχνη της χριστιανικής του κληρονομιάς, κατρακυλώντας στην άβυσσο της απώλειας. Ανησυχούμε επίσης, από το γεγονός ότι η σύγχρονη αντιχριστιανική αντιπαλότητα έχει πάρει πλέον τον χαρακτήρα ακραίων μορφών σαρκασμού και γελοιοποίησης. Φρονούμε, τέλος, ότι η επαίσχυντη παράσταση όπερας της Στουτγάρδης είναι η αρχή για ακόμα χειρότερες ύβρεις και βεβηλώσεις των ιερών προσώπων της χριστιανικής μας πίστεως και των αρχών της, μέσω της απόλυτα παρηκμασμένης «τέχνης»!
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών
