Ανατριχιαστικά επίκαιρος ο λόγος του: “Θα έρθει μια μέρα που δεν θα είμαστε καθόλου ελεύθεροι. Θα λέμε πως είμαστε ελεύθεροι, η ατομική ελευθερία δεν θα έχει καμία αξία”
«Είμαι ο Χριστόδουλός σας…» είχε πει και τούτη η κουβέντα χαράχτηκε στην μνήμη και στην ψυχή μας.... Ήταν, είναι και θα είναι «ο Χριστόδουλος μας»…
Είναι το ερώτημα που έρχεται στα χείλη όλων των πιστών, οι οποίοι παρακολουθούν όσα διαδραματίζονται το τελευταίο διάστημα με αφορμή την κρίση του κορονοϊού και τα πρωτοφανή περιοριστικά μέτρα και στις εκκλησίες: “Αν ζούσε ο Χριστόδουλος θα γίνονταν αυτά;”...
Μια πρώτη απάντηση έδωσε πρόπερσι την άνοιξη με αφορμή την πρώτη καραντίνα ο Μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος λέγοντας ξεκάθαρα πως “Ο Χριστόδουλος δεν θα κρυβόταν”...
Σαν σήμερα, ξημερώματα 28ης Ιανουαρίου του 2008 ήλθε το στερνό αντίο μετά από άνιση μάχη για την ζωή του. Και τον θυμόμαστε με αγάπη αλλά και σπαραγμό...
Απαράμιλλη προσωπικότητα. Χαρισματικός πνευματικός ηγέτης που έμεινε στην ιστορία. Ακόμη και όσοι του καταλογίζουν υποχωρήσεις, όπως η επίσκεψη του Πάπα στην Ελλάδα, δεν μπορούν παρά να παραδεχτούν πως σημάδεψε την σύγχρονη Ελλάδα.
Από τα συλλαλητήρια για τις ταυτότητες μέχρι την άνευ προηγουμένου κόντρα με το Φανάρι, αλλά και τον καθημερινό του αγώνα και το όραμά του για την Ορθόδοξη Ελλάδα και την σχέση του με τους νέους. Δεν χρειάζονται βιογραφικά και τυπικότητες...
Πώς πέθανε τελικά;
Στο μεταξύ ακόμη και σήμερα οι απορίες για τις συνθήκες θανάτου του δεν έχουν απαντηθεί πλήρως.
Τι θα ζήσουμε μέχρι το 2030
“Θα έρθει μια μέρα που δεν θα είμαστε καθόλου ελεύθεροι. Θα λέμε πως είμαστε ελεύθεροι, θα πλέκονται διθύραμβοι περί της ελευθερίας, τελικά όμως θα ζούμε μέσα σε ένα περιβάλλον υπό συνθήκες υπό τις οποίες η ατομική ελευθερία δεν θα έχει καμία αξία διότι θα υποτάσσεται εις τις προσταγές άλλων κέντρων λήψεως αποφάσεων τα οποία και θα επιβάλουν είτε την γνώμη τους είτε και την θέληση τους χωρίς να ρωτούν κανέναν” είχε πει το 1999 και ο λόγος του σήμερα είναι ανατριχιαστικά επίκαιρος!
«Είμαι ο Χριστόδουλός σας…» είχε πει και τούτη η κουβέντα χαράχτηκε στην μνήμη και στην ψυχή μας.... Ήταν, είναι και θα είναι «ο Χριστόδουλος μας»…
Είναι το ερώτημα που έρχεται στα χείλη όλων των πιστών, οι οποίοι παρακολουθούν όσα διαδραματίζονται το τελευταίο διάστημα με αφορμή την κρίση του κορονοϊού και τα πρωτοφανή περιοριστικά μέτρα και στις εκκλησίες: “Αν ζούσε ο Χριστόδουλος θα γίνονταν αυτά;”...
Μια πρώτη απάντηση έδωσε πρόπερσι την άνοιξη με αφορμή την πρώτη καραντίνα ο Μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος λέγοντας ξεκάθαρα πως “Ο Χριστόδουλος δεν θα κρυβόταν”...
Σαν σήμερα, ξημερώματα 28ης Ιανουαρίου του 2008 ήλθε το στερνό αντίο μετά από άνιση μάχη για την ζωή του. Και τον θυμόμαστε με αγάπη αλλά και σπαραγμό...
Απαράμιλλη προσωπικότητα. Χαρισματικός πνευματικός ηγέτης που έμεινε στην ιστορία. Ακόμη και όσοι του καταλογίζουν υποχωρήσεις, όπως η επίσκεψη του Πάπα στην Ελλάδα, δεν μπορούν παρά να παραδεχτούν πως σημάδεψε την σύγχρονη Ελλάδα.
Από τα συλλαλητήρια για τις ταυτότητες μέχρι την άνευ προηγουμένου κόντρα με το Φανάρι, αλλά και τον καθημερινό του αγώνα και το όραμά του για την Ορθόδοξη Ελλάδα και την σχέση του με τους νέους. Δεν χρειάζονται βιογραφικά και τυπικότητες...
Πώς πέθανε τελικά;
Στο μεταξύ ακόμη και σήμερα οι απορίες για τις συνθήκες θανάτου του δεν έχουν απαντηθεί πλήρως.
Τι θα ζήσουμε μέχρι το 2030
“Θα έρθει μια μέρα που δεν θα είμαστε καθόλου ελεύθεροι. Θα λέμε πως είμαστε ελεύθεροι, θα πλέκονται διθύραμβοι περί της ελευθερίας, τελικά όμως θα ζούμε μέσα σε ένα περιβάλλον υπό συνθήκες υπό τις οποίες η ατομική ελευθερία δεν θα έχει καμία αξία διότι θα υποτάσσεται εις τις προσταγές άλλων κέντρων λήψεως αποφάσεων τα οποία και θα επιβάλουν είτε την γνώμη τους είτε και την θέληση τους χωρίς να ρωτούν κανέναν” είχε πει το 1999 και ο λόγος του σήμερα είναι ανατριχιαστικά επίκαιρος!
