Σε τεντωμένο σχοινί ακροβατεί ο Μητσοτάκης μετά την ηχηρή παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού, αλλά και το «πρέσινγκ» από την πλευρά Σαμαρά
H αλλαγή πορείας της κυβέρνησης, που ζήτησε ο Κώστας Καραμανλής με την ομιλία του την Τετάρτη το βράδυ, είναι μια διαπίστωση στην πιο αυθεντική της μορφή και έκφραση ότι η Ν.Δ έχει ξεφύγει από τις ιδεολογικοπολιτικές ράγες όπου την τοποθέτησε ο ιδρυτής της Κωνσταντίνος Καραμανλής πριν από 47 χρόνια.
Από τον
Πάνο Σώκο
Και το γεγονός ότι επέλεξε να διατυπώσει αυτές τις θέσεις ακριβώς σε εκδήλωση για τα γενέθλια του κόμματος και αφιερωμένη στον ιδρυτή της κάνει το μήνυμα πιο ηχηρό προς τον σημερινό πρόεδρο της Ν.Δ. και πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος ουσιαστικά οδηγεί τη Ν.Δ. σε αποϊδεολογικοποίηση, όπως προκύπτει τόσο από δηλώσεις που ο ίδιος έχει κάνει στο παρελθόν («η Κεντροδεξιά στην Ελλάδα επικράτησε γιατί έγινε λιγότερο ιδεολογική» είπε τον Μάιο στο Φόρουμ των Δελφών) όσο και από τα πρόσωπα με τα οποία επιχειρεί κάθε φορά την αμφίπλευρη διεύρυνση της Ν.Δ.
Η προχθεσινή εκδήλωση, με την ταυτόχρονη παρουσία των Κ. Μητσοτάκη, Κ. Καραμανλή, Α. Σαμαρά, είχε τον συμβολισμό της ενότητας, η οποία, όπως μας λένε έμπειρα κοινοβουλευτικά στελέχη, επί της ουσίας ποτέ δεν κινδύνεψε, καθώς η Ν.Δ. άντεξε
σε όλες τις περιόδους, ακόμα κι όταν κάποιοι έφυγαν και επιχείρησαν τη δημιουργία δικών τους κομμάτων. Επομένως, η σχετική συζήτηση είναι προσχηματική και προέρχεται από κυβερνητικά στελέχη και το Μέγαρο Μαξίμου, που θέλουν να δείξουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αυτός που ενώνει το κόμμα και την παράταξη.
Οι διαφωνίες όμως με την κυβερνητική πολιτική είναι σαφείς, διατυπώθηκαν με καθαρό τρόπο στην ομιλία του Κώστα Καραμανλή, που πήρε σαφείς αποστάσεις από βασικούς τομείς, όπως είναι η κοινωνική πολιτική, η κοινωνική δικαιοσύνη, η στάση απέναντι στην Τουρκία, η ανάπτυξη και η κατανομή του παραγόμενου πλούτου, οι μεταρρυθμίσεις.
Επίσης, και ο Αντώνης Σαμαράς πρόσφατα εξέφρασε διαφωνίες με την κυβερνητική πολιτική, όμως από εντελώς διαφορετική αφετηρία ενδεχομένως, με άλλα κίνητρα και άλλους σκοπούς. Ισως το μόνο στο οποίο συμφωνούν οι δύο πρώην πρωθυπουργοί είναι η
άρνησή τους να ψηφίσουν την επικύρωση των τριών μνημονίων συνεργασίας με τα Σκόπια, την οποία έχουν εκφράσει στον κ. Μητσοτάκη.
Ουσιαστικά, η Ν.Δ. σήμερα, και με ευθύνη του πρωθυπουργού, είναι ένα κόμμα με τρεις γραμμές, όπως αυτές εκφράζονται:
1. Από τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη, που θέλει ένα αποϊδεολογικοποιημένο κόμμα-μηχανισμό εξουσίας και μια κυβέρνηση με υπουργούς που θα κάνουν τη δουλειά που τους αναθέτει, ανεξαρτήτως τού σε ποιον θεό πιστεύουν. Ο ίδιος έχει πει ότι θεωρεί ως γενικόλογη την έννοια του λαού και πιστεύει πιο πολύ στην ξεχωριστή προσωπικότητα κάθε πολίτη, ενώ η κυβερνητική πολιτική του δείχνει ότι υποτάσσει τα πάντα στους κανόνες της αγοράς και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
2. Από τον Κώστα Καραμανλή, που με το «μανιφέστο» το οποίο κατέβασε προχθές ζητά
αλλαγή πορείας και επαναφορά του κόμματος στις αρχές και αξίες του ιδρυτή της Ν.Δ. «Οι κοινωνίες ανθούν και προοδεύουν όταν οι πολλοί νιώθουν ότι μετέχουν στη συλλογική προσπάθεια και στις ευκαιρίες. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ανάγει την κοινωνική δικαιοσύνη σε θεμέλιο λίθο της δημοκρατίας» είπε ο πρώην πρωθυπουργός, θυμίζοντας λόγια του ιδρυτή – μήνυμα σε διαφορετική κατεύθυνση από την κυβερνητική πολιτική. Ο Κώστας Καραμανλής ως πρωθυπουργός είχε κάνει ουσιαστικό άνοιγμα στον λεγόμενο «μεσαίο χώρο» όχι σε επίπεδο στελεχών, αλλά σε επίπεδο κοινωνίας, αποκλείοντας ταυτόχρονα τις εκ δεξιών ακραίες φωνές, που σήμερα έχει σε πρωταγωνιστικές θέσεις ο κ. Μητσοτάκης.
3. Από τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος πριν από μερικές εβδομάδες σε συνέντευξη στο «Βήμα» εξέφρασε τη διαφωνία του τόσο με τον χειρισμό των εθνικών θεμάτων από την κυβέρνηση – τάχθηκε κατά του διαλόγου με την Τουρκία– όσο και
με τον χαρακτήρα που προσλαμβάνει η διεύρυνση του κόμματος.«Με το να μετακινούμαστε σε θέσεις Ποταμιού δεν σημαίνει ότι κατακτάμε το Κέντρο – η Ν.Δ. δεν είναι Ποτάμι» είχε πει, προκαλώντας μεγάλη ενόχληση στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο κ. Σαμαράς, εμμέσως πλην
σαφώς, είχε αμφισβητήσει ευθέως τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Στρουθοκαμηλισμός: «Δεν σχολιάζουμε ομιλίες πρώην πρωθυπουργών»
Στο Μέγαρο Μαξίμου παρακολουθούν τις διαφοροποιήσεις των δύο πρώην πρωθυπουργών στην κυβερνητική πολιτική και δεν κρύβουν τον προβληματισμό τους για το πόσο αυτές, από τη στιγμή που εκφράζονται σε τόσο υψηλό επίπεδο, θα επηρεάσουν αρνητικά την εκλογική βάση του κόμματος.
Αρνούνται, όμως, σταθερά να προβούν σε δημόσιο σχολιασμό. Στις ερωτήσεις που δέχθηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου και για τη συνέντευξη Σαμαρά και για την ομιλία Καραμανλή απάντησε με τον ίδιο στερεότυπο τρόπο: «Δεν σχολιάζουμε ομιλίες πρώην πρωθυπουργών». Παράλληλα, τα στελέχη που είναι κοντά στον πρωθυπουργό θεωρούν ότι ο κ. Μητσοτάκης είναι κυρίαρχος της πολιτικής σκηνής, δεν αμφισβητείται και έχει κατορθώσει να ισχυροποιήσει το κόμμα, καλύπτοντας τον χώρο της Δεξιάς και του Κέντρου.
Ωστόσο, ό,τι και να λένε στο Μαξίμου, ο πρωθυπουργός γνωρίζει ότι κινείται σε τεντωμένο σχοινί λόγω των διαφοροποιήσεων των δύο πρώην πρωθυπουργών, για αυτό προχθές, στον χαιρετισμό του στην εκδήλωση του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Καραμανλής», έκανε άνοιγμα στους καραμανλικούς, υπογραμμίζοντας με θερμά λόγια τον ρόλο του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας μας.
Φρόντισε, ωστόσο, να σημειώσει ότι ήδη από τη δεκαετία του 1960 και ο πατέρας του, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, συμφωνούσε ως προς την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και στήριξε την ιδέα. Μια αναφορά καθόλου τυχαία, καθώς εξέφρασε την ανάγκη του να στείλει μήνυμα σε έναν αμιγώς καραμανλικό χώρο ότι ο πατέρας του και ο ίδιος είναι κι αυτοί… μεγαλομέτοχοι στο κόμμα της Ν.Δ. Αναφορά, όμως, έκανε και στον έτερο πρώην πρωθυπουργό, τον Αντώνη Σαμαρά. Επίσης, αναφέρθηκε και στην αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία, αναγνωρίζοντας την πολιτική ελληνογαλλικής φιλίας των δύο πρώην πρωθυπουργών.
