Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος
Υπάρχει μια άγνωστη υπόθεση στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο που αφορά τον «πάτερα της νίκης» Ουινστων Τσόρτσιλ, την σχέση του με την Τουρκία, το μυστικό ταξίδι του στην γειτονική χώρα και εν τέλει την ίδια του την ζωή!
Παρά τις όποιες προσπάθειες αυτή η ιστορία να μην διαρρεύσει, πολλά χρόνια αργότερα αποκαλύφθηκε, ότι στις 30 Ιανουαρίου του 1943 ο πρωθυπουργός της Αγγλίας έπεσε θύμα δολοφονικής απόπειρας από πράκτορες των ναζί που είχαν προξενήσει βλάβη στο αεροπλάνο του, προκειμένου να συντριβεί κατά την επιστροφή του στο Λονδίνο.
Η δολιοφθορά έγινε στο αεροδρόμιο των Αδάνων.
Η αποκάλυψη έγινε από τον συντάκτη των TIMES, M. Lukas, και δεν διαψεύστηκε ποτέ!
Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
Η μυστική επίσκεψη Τσόρτσιλ στην Τουρκία που πραγματοποιήθηκε λίγες ημέρες μετά τη Διάσκεψη Κορυφής Τσόρτσιλ – Ρούζβελτ στην Καζαμπλάνκα στις 14/1/1943 έγινε εν αγνοία των Αμερικανών.
Κυρίως γιατί οι ΗΠΑ δεν ενέκριναν τότε άλλες επιχειρήσεις εκτός από εκείνες της απόβασης – μετά την εκκαθάριση της Β. Αφρικής – στην Σικελία και στην συνέχεια στη Νότιο Ιταλία.
Έτσι αμέσως μετά την ιστορική συνάντηση κορυφής Τσόρτσιλ – Ρούσβελτ στην Καζαμπλάνκα του Μαρόκου (14 Ιανουαρίου 1943) και ενώ η Ρωσική εποποιία στο Στάλινγκραντ έφτασε στο αποκορύφωμά της με την εξολόθρευση της 6ης Γερμανικής στρατιάς του στρατάρχη Φον Πάουλους (29/1/1943), ο «Πατέρας της νίκης», έφτανε μυστικά με ειδικό αεροσκάφος στην Τουρκία στις 30/1/1943 βέβαιος ότι δεν θα χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια για τη επιτυχία του σκοπού της επίσκεψής του. Όπως σημειώνει ο Lukas, ο Τσόρτσιλ νόμιζε ότι ο χρόνος για μια πρόσωπο με πρόσωπο συζήτησή του με τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ισμέτ Ινονού είχε πλέον ωριμάσει.
Η συνάντηση της Αγγλικής με την Τουρκική αντιπροσωπεία έπρεπε να γίνει με αυστηρή μυστικότητα.
Ούτε στην Τουρκία ούτε στον άλλο κόσμο έπρεπε να γίνει γνωστή.
Αλλά κατά τους «Τάιμς» – τα γεγονότα επρόκειτο να αποδείξουν ότι η πεποίθηση του Τσόρτσιλ ότι ο Ινονού θα δεχόταν την πρότασή του ότι ο καιρός ήταν κατάλληλος για να εισέλθει η Τουρκία στον πόλεμο, ήταν μεγάλο λάθος.
Η Τουρκική αντιπροσωπεία με τον Ινονού επέμειναν στην ουδετερότητα της χώρας των.
Προφανώς, ο Πρέσβης του Χίτλερ στην Τουρκία φον Πάπεν θα είχε πληροφορήσει τους Τούρκους ότι με τα μυστικά όπλα που κατασκεύαζαν οι Γερμανοί επιστήμονες, ο Χίτλερ θα συνέντριβε τους Συμμάχους.
Ο Τσόρτσιλ είχε φτάσει στα Άδανα αεροπορικώς με κάθε μυστικότητα.
Στην Βρετανική αντιπροσωπεία εκτός από τον «Πατέρα της νίκης» μετείχαν ανώτατοι Βρετανοί αξιωματούχοι, όπως ο αρχηγός του Αυτοκρατορικού Επιτελείου, στρατηγός Άλανμπρουκ, οι αρχηγοί των Επιτελείων της RAF και του Ναυτικού, ο Υπουργός Εξωτερικών Άντονι Ήντεν, οι ανώτατοι διπλωματικοί σύμβουλοι Αλεξάντερ Κάτογκαν και Τζωρτζ Κλούτον, καθώς και ο Χιου Χάγκεσον, Βρετανός Πρέσβης στην Τουρκία.
Αρχηγός της Τουρκικής αντιπροσωπείας ήταν ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ινονού και μέλη, ο Πρωθυπουργός Σουκρού Σαράτσογλου, ο Υπουργός Εξωτερικών Νιούμαν Μενεμετζόγλου και ο στρατάρχης Φεβζί Τσακμάκ.
Στην ουσία, δηλαδή, πρέπει να την χαρακτηρίσουμε όχι απλή μυστική σύσκεψη, αλλά μυστική συνάντηση Κορυφής.
Όμως, προτού ακόμη αρχίσουν οι συνομιλίες ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Μενεμετζόγλου ανέφερε ότι οι Τουρκικές εφημερίδες με εντυπωσιακά πρωτοσέλιδα ανήγγειλαν ότι ο Βρετανός Πρωθυπουργός επισκεπτόταν την Τουρκία…
Είναι προφανές ότι ο ίδιος, που ήταν γνωστός για τα φιλοχιτλερικά του αισθήματα, είχε αποκαλύψει το γεγονός για να το πληροφορηθούν και οι πράκτορες της εκεί Γερμανικής κατασκοπείας με όλα τα επακόλουθα…
Πάντως οι δύο αντιπροσωπείες συνεδρίασαν κοντά στο αεροδρόμιο σε ένα σιδηροδρομικό βαγόνι πλησίον μιας σιδηροδρομικής διασταύρωσης και σε σημείο που ήταν αδύνατο να προσελκύσει την προσοχή.
Ο Τσόρτσιλ πρότεινε στον Ινονού την συμμετοχή στην επιχείρηση «Ακολάαντ», που είχε σχεδιάσει ο αρχιστράτηγος Μέσης Ανατολής στρατηγός Ουίλσον για την απελευθέρωση της Δωδεκανήσου. Αντικειμενικοί στόχοι της, η κατάληψη των εκεί αεροπορικών βάσεων και με τις βάσεις που θα παραχωρούσε η Τουρκία θα βομβαρδίζονταν οι Ρουμανικές πετρελαιοπηγές, που ήσαν απαραίτητες στον Άξονα.
Εκτός από τον εφοδιασμό των Γερμανικών δυνάμεων στην Ρωσία, από το λιμάνι της Κωνστάντζας μέσω Βοσπόρου, Αιγαίου, Κορίνθου – Σικελίας ανεφοδιάζονταν και οι Γερμανικές – Ιταλικές δυνάμεις εκεί και στην Β. Αφρική. Αντάλλαγμα για την Τουρκία θα ήταν ο εφοδιασμός της με σύγχρονο πολεμικό υλικό.
Και το πλέον δελεαστικό – η αποκατάσταση της παλαιάς κυριαρχίας της στα Δωδεκάνησα, «παρά το γεγονός – σημειώνει ο Lukas – ότι αυτό θα προκαλούσε την οργή των Ελλήνων συμμάχων της Μ. Βρετανίας».
Για κάθε αμερόληπτο ιστορικό ερευνητή, οι προσφορές αυτές δεν έγιναν δεκτές από τους Τούρκους γιατί, προφανώς, πίστευαν σε νίκη του Χίτλερ οπότε, βέβαια, και τα Δωδεκάνησα και το Αιγαίο θα περιέρχονταν στα χέρια τους.
Στις διαπραγματεύσεις οι Τούρκοι απαιτούσαν όχι μόνο εδάφη, όπως τη Θράκη, την Κριμαία, την Υπερκαυκασία, αλλά και δικαιώματα με το αναχρονιστικό σύστημα των «εντολών» στη Συρία, στο Ιράκ, στην Αίγυπτο και στην Αλβανία.
Επίσης, εξέφραζαν την επιθυμία να αποκτήσουν ελληνοκατοικημένες περιοχές, όπως τα ανατολικά νησιά του Αιγαίου, τα Δωδεκάνησα, την Κύπρο και επιπλέον το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Ο Τσόρτσιλ βέβαια ήξερε που πήγαινε και πόσο δύσκολο ήταν να πείσει τους Τούρκους.
Στα απομνημονεύματά του, έγραψε:
«Όταν ζητούσαμε από τους Τούρκους να δώσουν μια ευρύτερη ερμηνεία στην ουδετερότητά τους, παραχωρώντας τις αεροπορικές τους βάσεις απαντούσαν:
«Α, όχι! Δεν δεχόμαστε να παίξουμε παθητικό ρόλο».
Όταν πάλι τους ζητούσαμε να μπουν αποφασιστικά στον πόλεμο, αναφωνούσαν: «Α, όχι! Δεν είμαστε αρκετά εξοπλισμένοι». Οι Τσόρτσιλ, έδωσε στους Τούρκους ως καταληκτική ημερομηνία για την είσοδό τους στον πόλεμο, την 15η Φεβρουαρίου 1944.
Τα ίδια διαπίστωσε και ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Ηντεν.
Είχε συναντηθεί και αυτός στο Κάιρο με τον Μενεμετζίογλου και άλλους Τούρκους αξιωματούχους (5-7/11/1943).
Μετά το τέλος των συνομιλιών τηλεγράφησε στον Τσόρτσιλ:
«Τα επιχειρήματα μου ήταν ελάχιστα αποτελεσματικά δεδομένου ότι τόσο ο (Τούρκος) Υπουργός Εξωτερικών όσο και ο γ.γ. (τον ΥΠΕΞ) Ατσικαλίν, εφαίνοντο να είναι ιδιαίτερα κουφοί.
Όταν αναγκάσθηκα τελικώς να στραφώ προς έναν νεότερο (Τούρκο) αξιωματούχο παρουσίασε και αυτός την ίδια δυσκολία να ακούσει ό, τι του έλεγα. Κανείς δεν μπορεί να είναι τόσο κουφός όσο ένας Τούρκος που δεν θέλει να πεισθεί».
Η ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ
Οι εξαντλητικές συνομιλίες και όλες οι προσπάθειες του Τσόρτσιλ , έπεσαν στο κενό.
Εξουθενωμένος και απογοητευμένος πήγε στο αεροδρόμιο να φύγει.
Όταν το αεροπλάνο του πρωθυπουργού και της ακολουθίας του τροχοδρομούσε στα Άδανα για την επιστροφή στην Αγγλία, ανεξήγητα παρέκλινε επικίνδυνα από τον διάδρομο και κόλλησε σε λάσπες.
Ο Τσόρτσιλ ψύχραιμος επιστάτησε στην προσπάθεια ανάσυρσης του αεροσκάφους. Στο διάστημα που μεσολάβησε αποκαλύφθηκε σχέδιο δικτύου κατασκοπείας των Ναζί να τον δολοφονήσουν με την ακολουθία του καταρρίπτοντας το αεροπλάνο.
Αμέσως το πλάνο της πτήσης και το αεροπλάνο άλλαξαν, και ο «Πατέρας της νίκης» έφτασε τελικά στην Αγγλία σώος μεν, αλλά με άδεια χέρια, σύμφωνα με όσα έγραψαν οι «Τάιμς» του Λονδίνου.
Πηγή
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ
Γεώργιος Χαροκόπος
