Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal
Το χθεσινό κείμενο μου με τίτλο «Κάποιος να απαντήσει το ερώτημα: Συνωμότησε η Αθήνα με το Κάιρο και την Ιερουσαλήμ εναντίον της Λευκωσίας;» ήταν η αφορμή για να λάβω αρκετά μηνύματα από θυμωμένους αναγνώστες. Αλλά ήμουν αποδέκτης και μηνυμάτων από νυν διπλωμάτες και καθηγητές, οι οποίοι προσθέτουν στο διάλογο που ξεκίνησε.
Θα τολμήσω να υποστηρίξω ότι η Τουρκία εισήλθε στο διπλωματικό «παιγνίδι» ελπίζοντας ότι θα δελεάσει την Αίγυπτο, όταν πληροφορήθηκε τις συζητήσεις για τον πιθανό αποκλεισμό της Κύπρου από τους αγωγούς, με ελληνική εισήγηση…
Η Άγκυρα εκμεταλλεύθηκε επίσης το γεγονός ότι μέσα στην κυβέρνηση της Αιγύπτου παραμένουν ακόμα στοιχεία από την εποχή του ακραίου ισλαμιστή Μόρσι, ηγέτη των Αδελφών Μουσουλμάνων, οι οποίοι ελέγχονται απόλυτα από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες.
- Όπως και να έχουν τα πράγματα, απαιτείται περισσή προσοχή με την Αίγυπτο, η οποία ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να αλλάξει στρατόπεδο, ιδιαίτερα εάν ανατραπεί ο πρόεδρος αλ Σίσι.
Παρακάτω θα καταγράψω πληροφορίες που εστάλησαν στην ιστοσελίδα μας και στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν επιβεβαιωθεί από εμάς.
Αυτό που μου είπε διπλωματική πηγή (και δεν το είδα πουθενά) -μου γράφει ο ένας διπλωμάτης- είναι ότι η ιδέα για εναλλακτικό αγωγό που να παρακάμπτει την Κύπρο προτάθηκε αρχικά από τον Νίκο Δένδια προς τον Αιγύπτιο ομόλογό του Σούκρι. Η συζήτηση έγινε αυτή τη χρονιά. Ο συνομιλητής του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών ήταν αρνητικός στην ιδέα. Γενικά ομιλώντας το κλίμα για την Τουρκία στο αιγυπτιακό υπουργείο των Εξωτερικών είναι άσχημο.
Στη συνέχεια το θέμα συζητήθηκε μεταξύ του προέδρου Σίσι και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο τελευταίος ανέλαβε να ενημερώσει τον πρωθυπουργό του Ισραήλ και τον πρόεδρο της Κύπρου. Για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζουμε, δεν συζήτησε το θέμα με τον κ. Αναστασιάδη, ο οποίος -σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, το πληροφορήθηκε από τον Μπενιαμίν Νετανιάχου. Και αυτό ήταν μέγα λάθος των ηγετών της Αιγύπτου και της Ελλάδας.
Ακόμα και αν ο κ. Μητσοτάκης έκανε την διαρροή στους καλούς συναδέλφους της εφημερίδας Το ΒΗΜΑ, για να στείλει μήνυμα στον αλ Σίσι, στο στιλ ότι εγώ σε εξυπηρέτησα με την ακύρωση του EastMed, κάνε και εσύ πίσω στο θέμα των οικοπέδων στην ΑΟΖ, έπρεπε να εμπιστευθεί τον πρόεδρο της Κύπρου.
- Κατά τα άλλα τα γεγονότα βοούν: Με την τμηματική οριοθέτηση με την Αίγυπτο, η Αθήνα άφησε εκτεθειμένη την Κύπρο και ανοικτό το πεδίο για συνεννόηση μεταξύ της Άγκυρας και του Καΐρου στις θαλάσσιες ζώνες ανατολικά του 28ου μεσημβρινού.
Το παιγνίδι όμως -όπως μου γράφει ο καθηγητής- χάθηκε το 2003, όταν η Κύπρος βγήκε μπροστά και έπεισε τον Χόσνι Μουμπάρακ να συμφωνήσει σε ΑΟΖ με βάση τη μέση γραμμή. Προσεγγίστηκε και η Αθήνα. Ο Μουμπάρακ ήταν έτοιμος για συμφωνία τριμερούς σημείου και οριοθέτησης ΑΟΖ και με την Ελλάδα. Η Αθήνα όμως, όχι μόνο κλώτσησε την ευκαιρία, αλλά έκανε παρέμβαση για να “τραβήξουν” πίσω το δυτικό άκρο της συμφωνίας Κύπρου-Αιγύπτου για να μην ενοχληθεί η Τουρκία.
Με άλλα λόγια, η Αθήνα δεν ήθελε η συμφωνία Αιγύπτου-Κύπρου να υπονοήσει και την αναγνώριση της επήρειας του Καστελόριζου για να μην έχει προβλήματα με την Τουρκία. Οι άνθρωποι που χειρίστηκαν τις υποθέσεις τότε στη Λευκωσία είναι ζωντανοί και οι διηγήσεις τους ανατριχιαστικές.
Η ζώνη της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας θα ήταν φυσικά μερικά τετραγωνικά χιλιόμετρα μεγαλύτερη. Εάν δεν έκανε παρέμβαση η Αθήνα, η Αίγυπτος θα είχε αναλάβει δέσμευση ως προς την αρχή μελλοντικής οριοθέτησης με την Ελλάδα.
Όταν ξεκίνησαν οι διερευνητικές συναντήσεις μεταξύ της Ελλάδας και της Αιγύπτου το 2005, ο αέρας στο Κάιρο άλλαξε, η Τουρκία άρχισε τις δικές τις προσφορές προς την Αίγυπτο και γενικά το τρένο έφυγε…
Θυμίζω -μου γράφει ο καθηγητής- ότι τότε που γινόταν η διαπραγμάτευση Κύπρου-Αιγύπτου (2002-2003), στην εξουσία ήταν το δίδυμο Κώστα Σημίτη και Γιώργο Παπανδρέου και στο επίκεντρο ήταν το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν. «Ήταν, η τάχα «νέα ισορροπία Ελλάδας-Τουρκίας» που προέβλεπε το κείμενο του Ανάν στην Ανατολική Μεσόγειο, τα παιγνίδια των Βρετανών και οι ψευδαισθήσεις της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι τυχαίο ότι η συμφωνία οριοθέτησης Κύπρου-Αιγύπτου είχε αφαιρεθεί από τον κατάλογο των διεθνών συμφωνιών που θα δέσμευαν το κράτος-έκτρωμα που πρόβλεπε το σχέδιο Ανάν, ερωτά ο καθηγητής…
Πόσο δίκιο έχει…
Ως κατάληξη των σκέψεων του αναφέρει: Η σημερινή κατάσταση θα μπορούσε να αποτραπεί πλήρως εάν η Αθήνα είχε λίγο παραπάνω μυαλό το 2003 και αν δεν αποφάσιζαν κάποιοι στην ελληνική πρωτεύουσα να χαρίσουν τον χώρο της Ανατολικής Μεσογείου στην Τουρκία. Η Αίγυπτος όπως βλέπουμε διεκδικεί πια τα δικά της συμφέροντα και αυτό ανοίγει δίαυλο προς Άγκυρα.
Ποιοί είναι αυτοί που χάρισαν τον χώρο της Ανατολικής Μεσογείου στην κατοχική δύναμη το 2003; Ποιοι άλλοι…
Προκαλούν κατάθλιψη οι παραπάνω σκέψεις, είτε κανείς διαφωνεί, είτε συμφωνεί. Το πρόβλημα, βεβαίως, είναι ότι και με την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη υπερισχύουν οι σύμβουλοι και οι παρασύμβουλοι που πιστεύουν δυστυχώς, ότι η Κύπρος είναι πρόβλημα για την Ελλάδα. Οι τύποι αυτοί είναι εντελώς εκτός κάθε λογικής. Άρα είναι και επικίνδυνοι.
Η παράδοση της Κύπρου στην Τουρκία μέσω της λύσης που υποστηρίζουν οι κυβερνήσεις στη Λευκωσία και την Αθήνα θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα. Θα προκαλέσει συγκρούσεις στην Κύπρο -τις πρώτες από την άνανδρη τουρκική εισβολή- και θα στρέψει όλο το ενδιαφέρον και τις δυνάμεις της κατοχικής Τουρκίας στο Αιγαίο. Η Άγκυρα θα έχει και σύμμαχο σε τούτη την εκστρατεία τη νέα Κύπρο, καθώς αυτή θα ελέγχεται από την Τουρκία.
Όλα αυτά που συμβαίνουν τελευταίο διάστημα είναι λυπηρά και άκρως ενοχλητικά.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να βγει καθαρή από αυτή την ιστορία. Γι’ αυτό περιμένουμε την απάντηση από το Μέγαρο Μαξίμου ή το υπουργείο των Εξωτερικών…
