Οι πρόσφατες εσωτερικές ειδήσεις προκαλούν, σε μεγάλο βαθμό, νοητική τύφλωση και κώφωση στους περισσότερους από μας, αφού ο εγκλεισμός και η απομόνωση, οι θάνατοι από την πανδημία και οι επιπτώσεις της, οι συνεχείς καταγγελίες για περιπτώσεις βιασμών και άσκησης βίας, οι χιονοπτώσεις με τα επακόλουθα προβλήματα και τις καταστροφές, έβαλαν ένα…
τόσο μεγάλο φράγμα μπροστά μας, ώστε να μην παρατηρούμε άλλες, εξίσου σημαντικές ειδήσεις, όπως αυτή η ανατριχιαστική που συνέβη, για άλλη μια φορά, στη μακρινή Νιγηρία. Τόποι και άνθρωποι ενός «άλλου κόσμου» που θαρρείς και δεν μας… αφορά!Διαβάζω λοιπόν από την news247 της 17ης Φεβρουαρίου 2021:
«Ένοπλοι εισέβαλαν σε οικοτροφείο και απήγαγαν εκατοντάδες μαθητές». Τόπος: «κεντροδυτική Νιγηρία»! Τόσο… συγκεκριμένα! (όπως θα λέγαμε, κάπου στην Πελοπόννησο…). Πραγματικά, πόσο λίγα γνωρίζουμε γι’ αυτή τη χώρα των 206.140.000εκατομμυρίων ψυχών. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Νιγηρίας, είναι μια ομοσπονδιακή συνταγματική δημοκρατία της Δυτικής Αφρικής, η οποία αποτελείται από 36 πολιτείες και την ομοσπονδιακή περιοχή της πρωτεύουσας Αμπούτζα, με συνολική έκταση 923.768 χιλιόμετρα.
Αλλά, τι σημασία έχουν τα γεωγραφικά στοιχεία; Το γεγονός είναι πως στις πληροφορίες που έχουμε για όλες σχεδόν τις χώρες της Αφρικής, πρυτανεύουν η φτώχια, η πείνα, η εξαθλίωση, η ανέχεια, οι επιδημίες, η παιδική θνησιμότητα, στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, η διαφθορά και η ολοκληρωτική βία. Φροντίζουν για όλα αυτά οι αυταρχικές κυβερνήσεις, οι φύλαρχοι, οι διακινητές όπλων, ναρκωτικών, οι αντιμαχόμενες συμμορίες που λυμαίνονται ως «κατακτητές» όλη την επικράτεια και βέβαια το σύστημα της δημόσιας διοίκησης, που κληροδότησαν σε αυτές τις χώρες οι… πολιτισμένοι αποικιοκράτες.
Τέτοιες παραστρατιωτικές ένοπλες ομάδες «απήγαγαν εκατοντάδες μαθητές». Γράφτηκε πως, αυτή τη φορά, ο αριθμός των απαχθέντων παιδιών είναι πάνω από 300, τα οποία χάθηκαν κάπου μέσα στα πυκνά δάση…
Εκεί θέλω να σταθώ. Σε αυτή τη συχνή είδηση, τη σύγχρονη τραγωδία, που πυκνά συμβαίνει σε μια μακρινή χώρα και για την οποία δεν δείχνει κανείς από την αναπτυγμένη Δύση, ουσιαστικό ενδιαφέρον να αποτραπεί. Αναρωτιέμαι ακόμα και για τη δυνατότητα παρέμβασης, καταγγελίας και αντίδρασης από μέρους του αναποτελεσματικού, απογοητευτικού και χλιαρού στις αποφάσεις κρίσιμων θεμάτων, ΟΗΕ. Ένας λαός, όπως και πολλοί άλλοι της μαύρης ηπείρου, που επιβιώνει κυρίως με χορηγίες, δανεισμούς και άλλα βοηθήματα για τον λεγόμενο Τρίτο ή Αναπτυσσόμενο Κόσμο.
Κι εδώ, το μεγάλο «παγκόσμιο μυστικό» που το γνωρίζουν όλοι ΚΑΙ σε αυτή τη μαζική απαγωγή στη Νιγηρία, έχει να κάνει με προεκτάσεις φρικιαστικών καταστάσεων, που μπορεί να ανήκουν στη σφαίρα της πιο νοσηρής φαντασίας, ωστόσο, δυστυχώς, είναι πικρή αλήθεια. Εάν υπάρχουν ενίοτε «επιστροφές» μέρους των απαχθέντων, δεν αναιρούν τη μακάβρια πραγματικότητα.
Ποια θα είναι η τύχη αυτών των νέων και εφήβων; Όλοι το κατανοούμε. Ας προσθέσουμε σε αυτό το περιστατικό τη νέα απαγωγή παιδιών (αυτή τη φορά 317 μαθητριών, όπως αναφέρει η efsyn.gr στις 26/2/2021), αλλά και το προ δυο μηνών παρόμοιο των 344 εφήβων από οικοτροφείο της γειτονικής πολιτείας Κατσίνα, επίσης από εγκληματικές παραστρατιωτικές οργανώσεις. Λήσταρχοι, απαγωγείς παιδιών! Εκεί όπου η ζωή, όπως έχει εξελιχθεί με τους πολέμους, τις αρρώστιες και την πείνα, δεν αξίζει ούτε μια δεκάρα… Διαβάζοντας στον ξένο τύπο ειδήσεις για κάποιες χώρες της Αφρικής, αναρωτιέμαι πραγματικά αν υπάρχει σκέψη και πρόθεση, κάποιων ισχυρών οικονομικά χωρών τού υποτιθέμενου πολιτισμένου κόσμου, να δημιουργήσουν έναν… 4ο Κόσμο, στον οποίο θα κατέβει ο πήχης τής ζωής ακόμα πιο χαμηλά από ό,τι βρίσκεται στον 3ο ή Αναπτυσσόμενο Κόσμο (σύμφωνα με τον καθωσπρεπισμό και την υποκρισία των πρώην αποικιοκρατών).
Η μοίρα των παιδιών, θα εξαρτηθεί από τα συμφέροντα και τις μπίζνες των συμμοριών, την ώρα που εκείνα θα βυθιστούν μέσα στην ανωνυμία, την πορνεία, τη διακίνηση, την εξοντωτική «προστασία», την ένταξη και την τυφλή υπακοή τους σε παραστρατιωτικές οργανώσεις, καθώς και σε άλλες απίστευτες σκοτεινές υπηρεσίες. Θα ενταχθούν στην αθέατη βορβορώδη πλευρά τού Τότε, του Τώρα και του Πάντα· οι ομαδικές απαγωγές, οι σφαγές, τα συχνά και παρόμοια κρούσματα, δεν είναι πρωτόφαντα και φοβάμαι πως, για τις χώρες αυτές, δεν αποτελούν ειδήσεις! Συμβαίνουν από παλιά και είναι ένας οικονομικός και… επιχειρηματικός τρόπος των συμμοριών, για να στηρίζουν τους επικεφαλής, τις ανάγκες τής κάθε οργάνωσης, καθώς και τους κάθε είδους πολιτικούς εκβιασμούς, πιέσεις, ακόμα και σε διπλωματικό επίπεδο. Η λογική «σου δίνω-μου, δίνεις-παίρνω-παίρνεις» είναι ένα σύστημα, το οποίο αφενός βαραίνει και ματώνει ολόκληρη την κοινωνία κι αφετέρου την μεταμορφώνει σε μια ανελεύθερη κοινωνία, υποτακτική στον φόβο και στην καθημερινή φρίκη!!!
Αυτός ο «άλλος κόσμος» της Αφρικής, με την καθημερινότητά του να βρίσκεται σε άθλια κατάσταση, το μέλλον να φαντάζει σκοτεινό και δυσοίωνο, θα μας απασχολεί από καιρού εις καιρόν σε κάποιες συζητήσεις, μπροστά στο τζάκι με το ποτό ανά χείρας, αραχτοί στις πολυθρόνες μας, με τους πολιτικούς προβληματισμούς της εποχής, περί άνισης (και άδικης) οικονομικής διαχείρισης και διαμοίρασης του πλούτου,, περί εκμετάλλευσης και κλοπής των φυσικών πόρων των αφρικανικών χωρών, περί νέων αποικιοκρατικών μεθόδων εκμετάλλευσης, κλπ., ενώ μετά τη θαλπωρή και τη ζεστασιά της παρέας, όλα, μα όλα, θα ξεχαστούν…
Οι συνεχιζόμενες απαγωγές, βιασμοί και φόνοι παιδιών σ’ αυτές τις χώρες, θα απασχολούν ελάχιστα τη σχετική ευρωπαϊκή μας ευημερία και υπεροψία.
Δεν ελπίζω σε κάτι θετικό για τις χώρες αυτές. Οι κοινωνικές και οικονομικές ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί, απορροφούν τον ευρωπαίο πολίτη και η πολιτική στην γηραιά ήπειρο είναι εγκλωβισμένη να σκέφτεται… ευρωπαϊκά, η Αμερική δε έχει αλλάξει ακόμα το σύνθημα «πρώτα η Αμερική», η Κίνα είναι «στρατευμένη» στην κατακτητική της υπέρ-παραγωγή, ενώ η υπόλοιπη Ασία περιστρέφεται γύρω από την θεοκρατική της δεισιδαιμονία…
Ο 21ος αιώνας και οι άνθρωποί του, αυτή τη στιγμή, είναι άγνωστο αν θα… συγκινηθεί για τα παιδιά και τις προοπτικές τους, εκεί κάτω, μακριά, σε χώρες της λεγόμενης μαύρης ηπείρου…
Νότης Μαυρουδής
Efenpress/ Σοφία Παπανικολάου
